Í nógv ár var Útvarp Føroya okkara størsti mentanarstovnur. Sjónvarp Føroya elti væl í so máta, men eftir at stovnarnir vórðu lagdir saman – og nýggir kustar fóru at eksperimentera við at blanda saman privat-fíggjarlig áhugamál og public service uppgávur hjá stovninum, hevur gingið av skriðuni.
Eksperimentið hjá leiðslu, stýri og Mentamálaráð er eitt gott dømi um, hvussu tú kanst knúsa og sorla sundur ein hámettan stovn.
Meðan tey, ið vilja Kringvarpinum til lívs kunnu gnýggja hendur – so kunnu vit onnur bara staðfesta, at tað er ein óbótaliga katastrofa, sum fer fram.
Tað eru nógv fólk í Kringvarpinum, sum bæði og duga væl og vilja stovninum alt tað besta. Men tey, ið stýra, ið eru størsta hóttanin ímóti stovninum, tí tey sorla sundur stovnin við sína.
Stýrið ger als einki fyri at steðga leiðsluni í soleiðis at koyra stovnin út á skráplanin. Og Mentamálaráðið og mentamálaráðharrin gera slett einki, og løgtingið ger heldur einki.
Soleiðis hava vit eitt stýri, sum við »armslongdarprinsippinum« stýrir á onkran hátt leyst frá landsstýrismanninum, men sum fullkomiliga hevur misskilt sína uppgávu – ella sum í besta føri als ikki er sína uppgávu vaksið
Fyri at siga tað stutt, so er einki skil á, hvørki leiðslu ella stýri. Farið verður fram eftir fummum. Katastrofan er nú alkunnug, men enn ganga fólk bara og skylda upp á hvønn annan.
Brúkarin kann nú av røttum spyrja, hví hann skal tvingast til at gjalda 3.625 krónur um árið til hendan stovnin, sum niðurbrýtur seg sjálvan.
Og alt meðan Bjørnin liggur og svevur uppi í Mentamálaráðnum, lækkar tignin hjá Kringvarpi Føroya.
At tað verður trupult at bjarga einum stovni, sum fyrr hevði fólksins tokka og virðing, fær landsstýrismaðurin at sanna, tá hann einaferð vaknar – og tað klárnar fyri eygum og oyrum.
