Brot á mannarættindi at geva fiskin burtur

Fyrst góvu íslendsku politikararnir nøkrum fáum reiðarum fiskiríkidømið í havinum, so góvu teir sínum vinum bankarnar, og at enda rendu ríkmenninir Ísland á heysin. Gera føroyingar hetta, verður sama skil í Føroyum, segði íslendski professarin, Thorvaldur Gylfason, á ráðstevnu í Norðurlandahúsinum fríggjadagin. Hann vísti á, at sambært mannarættindadómi er fiskurin tjóðarogn, sum ongin privatur kann eiga

Tann stóri salurin í Norð­ur­­landahúsinum var nær­um fullsettur fríggja­dag­in, tá Framsókn, Javn­aðar­flokkurin og Tjóðveldi høvdu boðið øllum áhug­að­um á ráðstevnu um, hvussu fólksins ogn í havinum skal umsitast. Har vóru øll, sum alment hava sagt sína hugsan um málið, og fleiri aftrat. 
Útlitini til, at fiskiloyvini kanska skulu rulla út í ævin­leikan á privatum hond­um, hava av sonnum fest í politiska tilvitið hjá fólki, og undranin var stór, tá pro­fessarar og búskapar­frøð­ingar vístu á, hvussu dansk­ir, íslendskir og føroyskir myndugleikar hava loyvt pri­vatum fyritøkum at stinga ónormalt stór avlop í til­feingisvinnum í egnan lumma. 
Kári D. Petersen, bú­skap­ar­frøðingur, vísti á, at tá Krúnborg varð seld, var skipið vert 150 mió. kr., men søluprísurin var 350 mió. kr. orsakað av veiðiloyvinum. Vesturvón fór fyri 80 mió. kr, hóast skipið bara var vert 40 mió. kr., og línubáturin Mascot varð seldur fyri 21 mió. kr., hóast virðið á skip­inum var 4 mió. kr.
Danski professarin, Jørg­­en Birk Mortensen, um­­røddi oljuumsitingina í Dan­­mark farnu 50 árini. Hann var ikki hugtikin av, at donsku politikararnir í 1962 gjørdu eina avtalu við A. P. Møller um, at felagið skuldi hava einkarrætt at útvinna olju í samfull 50 ár. Ein kol­vetnis­skattur varð lagdur á virksemið seinni, men frádráttirnir vóru so stórir, at bara molar komu í statskassan.
Avtalan frá 1962 skuldi ganga út í ár, men varð end­urnýggjað í 2003, tá Bendt Bendtsen umsat oljuvinnuna sum búskaparmálaráðharri. Hann gjørdi eina líka ringa avtalu sum í 1962 og mátti tí metast sum ein dýrur drongur fyri statin, ja, kanska tann dýrasti nakrantíð, helt Jørgen Birk Mortensen. Nýggja avtalan við Mærsk gong­ur út í 2042.

Dómur í Strasbourg
Íslendski professarin, Thor­valdur Gylfason, legði heldur ikki fingrarnar ímillum. Með­an hann reikaði aftur og fram á gólvinum, opinberaði hann fyri fjøldini íslendsku ræðslusøguna um, hvussu tjóðarognin í havinum end­aði á privatum hondum ókeypis. 
Hetta hendi í 1984, tá ís­lendsku politikararnir lótu nøkrum fáum reiðarum rætt­in til fiskiríkidømið. Skip­anin varð gjørd varandi í 1990. Á hendan hátt skapti politiska skipanin sama fámannaveldið í Íslandi, sum Kári D. Petersen, bú­skaparfrøðingur, ávarar ímóti, at føroysku politikararnir skapa í Føroyum. 
Í 1998 staðfesti hægsti rætt­­ur í Íslandi, at útlutin­ing­in av fiskinum var grund­lógarbrot. Fólksins ogn kundi ikki latast nøkrum fáum at eiga, tí øll eiga hana, og øll hava rætt at sleppa fram at henni. Tjóðarognin var at meta sum Tingvøllir, nevndi Thorvaldur Gylfason. Hann kann ikki einskiljast.
Íslendski professarin vísti á, at tað heilt margháttliga hendi í 2000, at hægsti rættur broytti sína avgerð. Hetta hendi, tí politikarar settu í verk eina herferð ímóti rætt­inum, sum so boygnaði. 
Tveir fiskimenn og ein sakførari treiskaðust broyttu avgerðina og løgdu málið fyri mannarættindadómstólin í Strasbourg. Har vunnu teir í 2007. Dómurin stað­festi, at útlutingin av fiski­ríki­døminum var brot á al­tjóða mannarættindi, tí allir borgarar eru javnsettir mót­vegis almennum ongum, og ongin kann fram um onnur fáa ognarrættin til ríki­døm­ið. 
Lata føroyingar nøkrum fáum fiskiríkidømið, fara teir eisini at tapa eitt tílíkt mál í Strasbourg, undirstrikaði Thor­valdur Gylfason.

Korruptión í Íslandi
Hann vísti á, at í sam­bandi við íslendsku banka­skrædlini er komið und­an kavi, at bank­arnir rík­aðu politik­ar­arnar við pen­ingaligum takkar­gávum, og hann spurdi, hvussu nógvar gávur politikararnir munnu hava fingið frá reiðarunum fyri ókeypis fiskiloyvir. Ongin ivi var um, at korruptión var ein trupulleiki í Íslandi, segði hann.
Hvussu stór virðir talan er um í fiskivinnuni, gav Kári D. Petersen eina greiða ábending um, tá hann nevndi, hvussu stórt virðið á pelagiska flotanum er sam­anborið við virðið á flotanum við veiðiloyvum. Skipini aleina eru verd 980 mió. kr. Við fiskiloyvum táttar virðið í ikki færri enn 2,5 mia. kr.
Ovurstórt ríkidømi er sostatt at veiða við bara at kenna landsstýrismannin við fiskivinnumálum og frá honum fáa kvotur ókeypis, og varandi milliardaríkidømi er at veiða hjá reiðarum, um Fólkaflokkurin fær sett í verk sína skipan við rullandi fiskiloyvum.
Andstøðuflokkarnir vilja forða fyri, at hetta hendir, og teirra herferð ímóti ætlaða fiskivinnupolitikkinum fekk tyngd av fyrilestrunum á ráð­stevnuni. 
Út á seinnapartin sást løg­maður stíga inn í salin í Norðurlandahúsinum eft­ir at hava verið í Ham­burg og skoðað nýggja flúgv­­­aran hjá Atlantic Air­ways. Hansara flokkur ger í grundini av, hvussu fiski­vinnu­poli­tikk­urin verður lagdur til rættis.
Løgmaður hoyrdi søguna um, hvussu íslendsku politik­­­ararnir fyrst skaptu eitt ríkmannaræði og síð­an vórðu settir upp á pláss í Strasbourg í 2007, áðrenn Ísland í 2008 fór á húsagang eftir tann villasta kasino­bú­skaparliga dansin í Evropa nakrantíð. 
Hesin dansurin hevur m.a. havt við sær, at tjóð­ar­ognin í íslendskum sjógvi, sum bank­arnir høvdu pant í, tá teir lótu kvotu­barónunum lán, gjørd­ist ogn hjá týskum kredi­tor­um, tá bankarnir fullu. Teir seku skuldu verið settir í fongsul fyri hetta brots­­verk, helt Thor­valdur Gylfa­­son.