Tað eru ivaleyst ikki nógv, sum í dag minnast, tey nógvu ungu fólkini, ið løgdu lunnar undir føroysku plátuútgávuna.
Heldur ikki minnast ungu ættarliðini allir sangarnar frá seinast í fimtiárunum. Flestu teirra ið sungu og spældu, fóru víðari í lívinum og til onnur gerðarmál.
Ein teirra er havnargentan Florence Alberg, sum trúliga hevur verið at hoyrt í útvarpinum øll árini, tá kvøðuljómur er á skránni.
Arbeitt í HK
seinastu 18 árini
Í dag er Florence Alberg á skrivstovuni hjá HK í Keypmannahavn, har hon hevur arbeitt í 18 ár. Har hevur hon til uppgávu at skipa fyri skeiðum og undirvísing annars í sambandi við menningini av limunum í HK.
Florence er 56 ára gomul, giftist við dana í 1968, eigurt trý børn, og hevur búð í Danmark øll árini.
Tað er øgeliga spennandi at fara á pallin í Sjónleikarhúsinum, og serliga at hitta øll aftur, sum vóru við í síni tíð.Eg havi ikki fingið nervar enn, sigur Florence í telefonini.
Hon hevur ikki fingist nógv við tónleikin, síðani hon var blaðung, tó at hon hevur gingið til sang, fyri at læra meira, eins og hon hevur verið við í revyini, sum starvsfólkið í HK framførir eina ferð árliga.
Minnist ikki øll orðini
Florence hevur vant í seinastuni. Birgar Johannesen, ein av stigtakararunum til dansitiltakið í vikuskiftinum komandi, hevur sent henni plátur og bond við tilfarinum sum hon, saman við øðrum, sang í sínari tíð.
Leygarkvøldið fer hon saman við Hannis og Regin Jacobsen m.a. at framføra » Havið, Havið», »Skýming», » Fjallarósan» og »Sjómansgentan».
Trupulleiki er, at Florence aftaná øll hesi árini hevur gloymt tekstirnar, og at einstøk orð á gomlu plátuni ikki eru so skillig, at hon rættiliga veit, um hon kann syngja øll ørindini.
Hon var 14 ára gomul, tá hon var við í fyrstu plátuútgávu, og bert 12 ár, tá hon stóð á palli.Tað var á einari veitslu hjá næmingum í millum- og realskúlanum. Vit búði í J. Geilsgøtu í sethúsunum hjá Bernard Arge. Dóttir hansara hevði hoyrt meg gingið og tralla á niðaru hædd, og bað meg syngja á skúlaveitsluni hjá teimum. Tað helt eg bara vera stuttligt, sigur Florence, sum minnist, at hon sang » Mangan dvaldi eg við strond» ta ferðina.
Hetta endurtók seg nakrar ferðir, og so kom tað Hansemann Tórgarð fyri oyrað, at Florence dugdi væl at syngja.
Hansemann spurdi foreldrini, um eg kundi sleppa at verða við á einari plátu, sum hann skuldi geva út.
Hetta var júst tá eg gekk at lesa, og mamma visti ikki rættiliga, men játtaði, um innspælingin ikki órógvaði at eg gekk til prest, sigur Florence, sum á plátuni sang »Hvønn ein mánadag».
Tá Florence fór úr skúlanum, fekk hon skrivstovustarv í Sjúkrakassanum, har hon var til hon fór á Telefonverkið at arbeiða. Har var hon til hon giftist í 1968 og flutti til Danmarkar.
Fyrstu árini búði familjan í Herning, og Florence fekk starv sum læknaskrivari, men seinni flutti familjan, sum nú býr í Ishøj á Sælandi.
Florence kemur heim hósdagin, og fær sostatt bert fáar løtur at venja, áðrenn hon leygarkvøldið skal standa á pallinum í Sjónleikarhúsinum, aftaná øll hesi árini.
Tað er serliga sangurin » Fjallarósan» sum gevur mær høvuðbrýggj. Ljóðgóðskan er ikki so góð, og tí skilji eg ikki øll orðini. Tað sakar tó ikki, tí har eru ríkiliga nógv øðrindi at tak av, sigur Florece. Hon vónar at veðrið verður so hampuligt, tí hon ætlar sær at spáka út á molan aftaná dansin, so sum tey ungu gjørdu fyrr í tíðini.
Gjørdu upptøku
fyri Útvarpið
Florence fer at framføra saman við beiggjunum Hannis og Regin Jacobsen, sum vóru við á plátuni » Skýming og á hinari við »Amerikubrævinum».
Hannis hevur ikki spælt so nógv alment, sum Regin, men heldur, at hetta kom í lag í Ungmannadeildini hjá Losjuni, har ungdómurin kom saman.
Orsøkin var, at Útvarpið í 1957 skuldi gera eina leygarkvøldssending, og bóðu tey ungu ger tilfar til hesa sending. Seinni vóru sangirnir spældir inn á plátu,sum Hansemann Tórgarð stóð fyri.