Jógvan Arge, varaborgarstjóri í Havn
Eg havi ongantíð ivast í, at núverandi minniluti í Tórshavnar Býráð heldur enn fegin vildi sleppa at halda fram ta vandalismuna, sum ferð aftaná ferð seinastu 40 árini hevur tikið seg upp í býráðnum Havn, og sum aftur tók yvirhond í seinasta setu.
Úrslitið er ein miðbýur, sum hvørki líkist einum ella øðrum. Tinghúsvegurin frá Bøkjarabrekku og omaneftir er molesteraður til tað ókenniliga og sama er at siga um byggingarnar framvið Niels Finsensgøtu frá Vaglinum og niðaneftir.
Vit havnarfólk eru kend langt út um landoddarnar fyri tað skilagóða varðveitingararbeiði, sum gjørt er í gomlu Havnini úti í Tinganesi og á Reyni. Her fáa vit framvegis rákan av fortíðarinnar umstøðum í ymsum tíðarskeiðum, sum er so neyðugur fyri nútíðina.
Tað fáa vit eisini á Vaglinum enn. Vaglið er tann nýggjari miðbýurin í Havn. Lagdur til rættis av einslistum av skilamonnum í Havn fyri og um aldarmótið 1900. Hví skula vit ikki eisini varðveita ta umhvørvið sum áminning um ta tíðina, sum saktans eisini kann vera partur av okkarta tíð?
Tað, sum vit hava eftir av hesum nýggjara miðbýnum í Havn, er júst húsagarðurin kring Vaglið. Enn kunna vit við reistari pannu vísa á Meinigsheithúsið, Kommunuskúlan, Bókhandilin, handilshúsini hjá Jacob Lützen, sethúsini hjá Anton Degn og løgtingshúsið.
Innan fyri hendan húsagarðin hevur hjartað í Føroya høvuðsstaði verið í góð 100 ár við bæði Vagli og Tinghúsvølli, og hetta hjarta eiga vit at virða.
Eg ivist ikki í, at tað er vandalisma at fara at byggja háhús framvið Vaglinum og Tinghúsvøllinum. Har er nóg ringt sum er í grannalagnum. Háhúsabygging fer at lýta umhvørvið og hóvar ikki saman við hesum gamla stolta miðbýi í metropolinum í Norðuratlantshavi.
Vit hava ivaleyst av lendi í Suðurstreymi at seta skýskravarar á, og tí nýtist okkum ikki at kroysta teir niður í tann gamla miðbýin.
Tórshavnar býráð hevur eisini ásannað, at húsini hjá Degn vóru varðvetingarverd. Tí játtaði býráðið í farnu setu pening til umvæling av teimum. Tað skuldi merkt, at húsini vórðu standandi, sum tey eru.
Men teir, sum ráddu fyri borgum, syrgdu ikki fyri at tryggja sær hetta við einum servitutti ella byggisamtykt, og tí er ongin ideel loysn møgulig í dag.
Vilja vit varðveita umhvørvið við Vaglið og Tinghúsvøllin, er einasta gongda leið er at keypa okkum burtur úr probleminum.
Tað pínur í lummanum, men skal miðbýurin ikki fara fyri hund og ravn, so er ikki annar vegur enn at gjalda pengarnar.
Pengar kunnu erstattast. Tað kann miðbýurin ikki.
So latið smáfuglar, heiðafuglar og miðbýin hava frið!
