Tá ein kvinna er vorðin neyðtikin og vendir sær til løgregluna, verður neyðtøkan meldað sum eitt og hvørt annað mál.
Um neyðtøkan var framd minni enn 48 tímar frammanundan, verður kvinnan send til gynekologiska kanning fyri at tryggja møgulig spor, ið kunnu nýtast sum prógv.
Sporini eru til dømis, DNA, sáð, hár og riftir. Á klæðunum ið kvinnan var í, kann prógv eisini finnast. Um kvinnan hevur sjónlig merki á kroppinum, so sum blá merki, riftir, blá eygu ella hár er roytt úr, verða myndir tiknar av hesum.
Besti møguleikin er at finna prógv um neyðtøkan varð framd minni enn 24 tímum frammanundan. Og klæðini skulu eisini kannast skjótast gjørligt, tí DNA kann eisini koma frá øðrum støðum.
Um ein kvinna hevur brúk fyri meiri enn 48 tímum at umráða seg í, áðrenn hon velur at melda, verða ongar royndir gjørdar. Verður bíðað við at melda, kann tað vera sera ringt at útvega prógv til sakarmálið. Tá endar tað ofta við, at orð stendur móti orði, tí tað eru sjáldan vitni til neyðtøkumál.
Grundin til at kvinnan ikki kann fara á sjúkrahúsið og tryggja prógvini og síðan kann fara heim at avgera um hon vil melda, er at landssjúkrahúsið hevur gjørt av, at tey ikki vilja nýta pening og læknar at tryggja prógv, ið møguliga ikki verða nýtt.
Brot á straffilógina
Siðamisbrot, m.a. neyðtøka, ið var meldað til løgregluna
1997 23
1998 25
1999 38
2000 28
2001 21
2002 42
2003 14
2004 15
2005 28
