Teir á næstbesta liðnum hjá KÍ tóku sær rættiliga um reiggj, tá teir spældu fyrsta dystin eftir summarsteðgin. B36, sum liggur í ovaru hálvu av stigatalvuni var á vitjan í Klaksvík, men teir stóðu als ikki mát við heimaliðið.
KÍ var klárt betra liðið í dystinum, og úrslitið gav eisini ábendingar um, at liðið kann skora. Í fyrru hálvu vóru møguleikarnir ofta nógvir, men tað gekk illa at fáa mál og harvið stig til høldar.
Í fyrra hálvleiki var nógv spæl ímillum brotsteigarnar báðar. KÍ-málverjin hevði lítið at gera, meðan René Tórgarð í B36-málinum fleiri ferðir mátti gera góðar bjargingar.
Men einu ferðina kláraði hann ikki at standa í vegin. Tað var eftir eina støðu í brotsteiginum, tá B36-spælararnir ikki fingu bóltin burtur. Bólturin endaði hjá Símuni Joensen, sum beint uttan fyri brotsteigin, smekkað til og í málið til 1-0.
Innskifti skoraði tvær ferðir
Hetta var eisini hálvleiksstøðan, men í seinna hálvleiki økti KÍ tvær ferðir. KÍ-liðið spældi stundum gott og uppfinnsamt álopsspæl, har Tomislav Sivic var við í nógvum, og har Fríðin Ziskason var sterkur á miðvøllinum.
John Ryan, sum var á 1. liði hjá KÍ í fyrru hálvu, men sum ikki hevur vant síðani steðgin, fór til baklinjuna í vinstru, og við aftaru stong setti Johannes Færø fótin á bóltin og so var 2-0.
Í hálvleikinum kom Erling Fles í KÍ-álopið, og hetta loysti seg. Hann økti til 3-0, áðrenn B36 gjørdi ein lítlan vørr. Jonny Samuelsen varð spældur leysur, og hann sendi bóltin inn undir KÍ-málverjan, sum kom út ímóti. B36 royndi at trýsta, men KÍ-verjan stóð stinn.
Og tá so Erling Fles skoraði til 4-1, eftir at Tomislav Sivic fór til baklinjuna, var avgerðin fallin.
KÍ tók seg við sigrinum fram um Royn, og er ikki longur á aftasta plássi. Og verður KÍ-spælið eins gott næstu dysturinar, sum tað var hesaferð, so fer KÍ uttan iva at spæla seg úr niðurflytingarvandanum. Men longu næsta vikuskiftið hevur KÍ eina trupla uppgávu, tá teir skulu til Fuglafirðar at spælacute;narnir bóltandi út ímóti áskoðarunum, ið sita í skvatlandi gummibátunum í bølamyrkri.
Teir tríggir tónleikararnir leggja út við etniskum jazzi, og flyta seg so yvir í føroysku klassikararnar og spæla millum annað lagið "Í búri", ið hóskar óvanliga væl til høvið.
Áhoyrararnir sita í djúpari tøgn í bátunum, meðan tónleikararnir spæla upp ímóti ekkóinum frá teirra egnum tónum. Aukustikkurin í hellinum er soleiðis vorðin, at ein tóni "hongur" í luftini í eini tíggju ella fimtan sekund. Tí er tað ikki lítið krevjandi hjá tónleikarunum, ið allatíðina mugu fylgja við ekkóinum, ið er ymsikt, alt eftir hvønn veg trombone og hátalarar venda.
Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd.
Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin fyltið rúmið. Fyri hvørt lag, ið liðugt er, kemur ivin á teg, men so lætnar aftur, tá næsta lag kemur ekkóandi út úr veggunum.
Men einaferð er liðugt, eftir ein góðan hálvan tíma, og fólk klappa. Konsertin er liðug, og gongd verður sett á motorarnar aftur.
Teir halda ein djúpan basstóna, og meðan áhoyrararnir verða sigldir út, og tónleikaútgerðin verður pakkað saman, spælir trombonin eitt lag í sama duri, sum motorarnir liggja í.
Uppliving til sølu
Komin aftur á Norðlýsið verður siglt ein túr undir fuglabjørgini, og so gongur leiðin til Havnar.
Men hvat - fleiri av ferðafólkunum koma aftur til skiparan og greiða frá, at bilar teirra standa á Gomlurætt.
Tað var annars nettup tað, ið var ætlanin við bussinum fyrr um dagin - at fólk ikki skuldu koma í klemmu av bilum.
Men ferðafólkini eru heppin. Áðrenn tey hava nátt at klaga um vánaliga upplýsing ella hvat tey kunnu finna uppá, hevur Birgir Enni longu tikið bjargingarvestarnar fram aftur, og er farin at toga størra gummibátin fram.
Stutt eftir eru átta fólk og ein skipari á veg inn á Gomlurætt at heinta bilarnar.
Eftir umborð standa tey, ið lítlan tima seinni stevan inn á Havnina við vælhildna bláa skipinum, ið hevur siglt sín seinasta túr hendan dagin.
Í morgin eru aftur tveir túrar á skránni, og tónleikararnir fáa boð um at møta klokkan tíggju.
Jú, Føroyar hava meira enn ein gamlan umskeldaðan múr og annað eygnakrás at bjóða fólki.
Her verða óspiltar upplivingar seldar. At føroyskt tilrættaleggingarhegni eisini er partur av upplivingini, ger hana ikki minni óspilta.
