Ólavsøkan 2006

Niels Salmony
Stýrisbólkurin fyri »Ólavsøkan 2006«

Ólavsøkutiltøkini Norður­bryggjuni í Keypmannahavn í summar eydnaðust sera væl. Tað hevur eggjað stýris­bólkinum, sum telur tey somu sum í fjør, longu at fara undir at skipa fyri ólavsøkutiltøkunum í 2006.
Tað ræður um at halda á við teimum væleydnaðu tiltøkunum, sum ólav­søku­gestirnir kenna aftur, og samstundis fara undir nýggj tiltøk, sum birta vón um aftur eina ólavsøku ríka upp á upplivilsir og góð minnir.
Nakað av tí fyrsta, vit hava samtykt í bólkinum, er at skipa fyri eini plakat­kapping á sama hátt sum í fjør. Treytirnar kunna síggj­ast á heimasíðini hjá Før­­oyahúsinum www.faroehouse.dk. Vit heita á tey, sum hava hug at vera við í kappingini, um at hvessa sær pennin nú og royna sítt besta til tess at vinna og gleða tey mongu, sum fara at síggja plakatina.
Eisini á næstu ólavsøku fara vit at skipa fyri einum hópi av tiltøkum, sum fara fram báðar dagarnar. Ja, upp­aftur fleiri tiltøkum enn á farnu ólavsøku. Vit hava longu samband við onkran av teimum, sum vóru á palli í summar og Vit leita eftir fleiri tónleikarum og entertainarum. Hetta verður gjørt, so at tey mongu, sum hava fingið sær til vana, ár eftir ár, at vitja út á Bryggjuna í Keypmannahavn til hesi tiltøkini, ikki skula fara tóm­hent heimaftur.
Sjálvandi hava vit eisini hugsað um børnini. Har verð­ur millum mangt annað skattajakt og anlitsmáling og eisini okkurt góðgæti at keypa. Og soleiðis verða eisini stundir hjá teimum tilkomnu at hitta vinir og skyldfólk, sum tey kanska ikki hava sæð leingi. Jú, ólav­søkuhaldið á Brygguni er vorðið ein miðdepil, har fólk eru farin at hittast. Gom­ul vinarbond verða end­urnýggjað og nýggj vinar­bond verða knýtt.
Eitt nýtt tiltak á ólavsøkuni vóru nakrar búðir, har virkir høvdu møguleikan at vísa fram teirra framleiðslu. Til­takið varð væl fagnað, og vit hava fingið fyrispurning um fleiri búðir. Hetta arbeiða vit sjálvandi við. Tiltakið rímar eisini væl við endamálinum við ólavsøkuhaldinum, nevn­liga at gloppa eitt vindeyga út í heimin og vísa hvat før­oyingar eisini takast við.
So hvørt vit fáa avtalur í lag, fara vit sjálvandi at greiða frá okkara ætlan, og hvussu gongst at leggja ólavsøkuna 2006 til rættis. - Jú, bíða mær eitt sindur. Nú ein dagin sat eg í Nyhavn og fegnaðist um tað sjáldsama góða veðrið, vit hava havt í heyst í Keypmannahavn. Hitin var eini 17 - 18 stig. Eg hevði akkurát sett meg, tá eg hoyrdi ein við grannaborðið taka til: Oh, sikkent vidunderligt vejr og sikkent vidunderligt sted. Ja, og så skulle du have været her i sommers, sidst i juli. Jeg og Åse sad her ved midnatstid, svaraði hin.Pludselig blev himlen oplyst af et overvældende lyshav i alle regnbuens farv­er. Den ene raket efter den anden illuminerede natte­himlen. Det var et betagende syn, som stod på i nærved en halv time.  Hvad var anledningen? Jeg er ikke helt sikker. Nogle af de mange mennesker, der var samlet her i Nyhavn den aften sagde, at det var færingerne, der fejrede deres nationaldag. Festligt så det ihvertfald ud. So fóru teir. Eg hoyrdi ikki meira av prát­­in­um teirra millum. - Jú, ein kann vi hesum siga, at ólavsøkuhaldið á Norð­ur­b­ryggjuni hevur gjørt vart við seg sum eitt áhuga­­vert tiltak millum tey mongu fjølbroyttu tiltøkini, sum Keypmannahavn kann bjóða sínum fólki og teimum nógvu ferðagestunum á hes­um leiðum.