Løgregla og grindadráp – eitt mál fyri fútan.

Fyri fáum árum síðan var sýslumaðurin hægsti løgreglumyndugleiki á staðnum, tá ið grind varð dripin, men tann skipanin er ikki til longur. Sýslumaðurin hevur ikki aðra heimild enn hana, sum er skilað til í grindalógini og í grindareglugerðini.

 

Tíverri hava fremmand fólk í fleiri førum seinastu tíðina gjørt seg inn á grindamenn og órógvað drápið, uttan at nakar hevur forðað teimum í tí.

 

Nú skal eg ikki reksa bæði grindalóg ella grindareglugerð upp her, tað verður ov drúgvt, men hvussu ber tað til, at løgreglan er ikki til staðar fyri at syrgja fyri, at drápið fer rætt og friðarliga fram?

 

Fleiri ferðir verður í grindalógini víst á, at ”løgreglan” hevur sum uppgávu:

 

at verja fyri, at forðingar verða lagdar fyri grindadrápið, §10, stk.1,

 

at hon kann fremja inntriv mótvegis tí ella teimum persónum, sum vilja órógva grindadrápið, § 10, stk 2,

 

og eg kundi hildið á við fleiri lógargreinum, har ið neyðugt og allarhelst eisini kravt er, at løgreglan er á staðnum, tá ið grind verður hildin til.

 

Fremmand fólk við tí fyri eyga at órógva drápið og at øsa grindamenn og onnur, sleppa frítt at gera beint ímóti tí, ið samtykt er á og av Føroya løgtingi.

 

Mín spurningur er stílaður til hægsta løgreglumyndugleika í Føroyum og ljóðar:

 

Hvussu ber tað til, at einki umboð fyri løgregluna er á staðnum, tá ið grind verður hildin til, hóast føroysk lóggáva týðiliga vísir á, at løgreglan hevur ávísar uppgávur í sambandi við drápið?

 

Vónandi og væntandi fáa vit svar skjótt, tí hetta óskilið má steðgast, ongantíð ov skjótt!

 

Virðingarmest,

 

Hans J. Hermansen