Nøkur orð til Jenis av Rana

Sólborg Dulavík
---


Tað sum fekk meg at skriva lesarabrævið vóru tey hagtøl, sum koyrdu øll sam­kynd í ein bólk, nýtt vóru orðini tey samkyndu og síðan kom reksan av teirra lívsførslu.
Eg havi verið 17 ár á einum arbeiðsplássi har eg møtti hundratals menn­iskju, ikki ein av teimum vóru eins, øll høvdu sína egnu søgu. Hvat um eg nú brúkti eina kanning sum eg so smoygdi niður yvir øll – hevði tað verið virðuligt?
At tú ikki kennist við tað eg skrivið, havi eg ilt við at trúgva. Síðan legg­ur tú eftir mær og skýrir meg fyri at eg skrivi niðr­andi greinar og at tað klæð­ir mær illa. Hettar kann so standa fyri tína rokn­ing. Um tú hyggur eftir teimum mongu við­merk­ingurnum sum hava verið til mína og tína grein, eru vit mong í tali sum hava sama hugsjón sum eg um hesi viðurskiftir.
So leingi eg livi og orki, ætli eg mær at brúka tali og skrivifrælsi.