Eirikur Lindenskov,
blaðstjóri
Eg kann ikki annað enn geva honum rætt. Ikki minst hevur síðsta tíðin prógvað hetta, tá alt hevur verið á gosið, bara tí at tvey orð skulu skoytast upp í diskriminatiónsparagraffina í revsilógini.
Tað er beinleiðis flóvisligt at lesa og hoyra í fjølmiðlum í øðrum londum, hvat sagt og skrivað verður um Føroyar. Jú víst eru vit ein kristin tjóð - men tað eru ikki júst tey kristnu virðini, sum eyðkenna tann partin av kjakinum. Tað minnir ikki sørt um hugburðin hjá iranska prestastýrinum. Bara tað at vit í okkara samfelag - heilt seriøst - kjakast um, hvørt landið skal stýrast eftir Bíbliuni, tað sigur nokk um fólkaræðisliga hugburðin. Eisini tann fordømingin av homoseksuellum frá sjálvútnevndum kristiligum politikarum, sum ikki ein gang sjálvir megna at liva eftir teimum 10 boðunum.
Sum rosinan í pylsuendanum var tað stavnamaðurin hjá Fólkaflokkinum - Føroya størsti non-decision-making-politikari nakrantíð - sum fekk givið mongum dana kvalma við sínum primitivu sjónarmiðum, sum eru so langt úti, at tað beinleiðis er landsskaðiligt.
Ellistingmaður Fólkafloksins hevur sitið á tingi í 32 ár uttan at hava lagt tað allar minsta íkastið til menningina av samfelagnum. Hann hevur ikki røkt eitt einasta álitisstarv, men bara brúkt kjaft og argað fólk. Nú var hann so »heppin« at hitta útlendsk miðlafólk, sum ikki vistu, at her hittu tey størsta sjónleikaran á Føroya Løgtingi og ímyndina av einum breyðpolitikara, sum hevur brúkt 32 ár á Føroya Løgtingi og 19 ár á Fólkatingi til fjant og fjas - og non-decision-making.