Tað er sum vera man lítið hugaligt, at slík líkasæla valdar millum fólk, at tey halda tað vera í lagi at koyra ov skjótt, og tað er henda hugburð, sum Ferðslutrygd vil broyta.
Fyri nøkrum árum síðani setti Ferðslutrygd sær ta ferðslupolitisku stevnu, at eingin skal láta lív ella vera álvarsliga skaddur í ferðsluni. Henda stevna endaði sum eitt politisk mál í løgtinginum, nevnt null-hugsjónin.
At tað hjálpur at seta sær slík mál, tað vita vit av royndum. Eitt gott dømi er tilvitskan um at koyra við trygdarbelti. Tá lógin varð broytt í Føroyum í 1986 vóru fleiri sum mótmæltu. Fólk argumenteraðu beinleiðis ímóti trygdarbeltum, tí tey skuldu vera vandamikil og kundu kosta mannalív.
Somuleiðis við rúsdrekkakoyring. Eingin heldur tað vera í lagi at koyra við kenning. Og tá promillumarkið herfyri varð broytt úr 0,8 niður í 0,2, so var tað kortini eingin trupulleiki, hinvegin fegnast fólk um, at nú vita tey, at tey als ikki skulu koyra, hava tey drukkið.
Tí fer tað eisini at bera til at broyta hugburð um ferðina. Tað er tó ikki so langt síðani, at ein løgtingsmaður legði uppskot fram á ting um at hækka hámarksferðina á landsvegunum í Føroyum. Eitt slíkt uppskot er í besta lagi tápuligt. Tað kann ikki koma upp á tal at hækka hámarksferðina á okkara krókutu landavegum. Høvdu vit havt tvísporaðar motorvegir, so var tað nakað annað. Men tað hava vit ikki og tað fáa vit valla. Vert er eisini at hava í huga, at tú vinnur so ómetaliga lítið við at seta ferðina upp á 90 heldur enn 80 km/t á strekkinum millum Havnina og Klaksvík, so vinnur tú bara 90 sekund!
Vísindini siga, at koyrir tú oman fyri 90 km/t heldur enn niðanfyri, so økist talið av deyðsvanlukkum við 21 prosentum. Koyrir tú 80 km/t, tá skaði hendir, so er møguleikin fyri at verða skaddur 50 prosent. Koyrir tú 100 km/t, tá skaðin hendir, so er møguleikin fyri at verða skaddur 100 prosent.
Tí eiga vit at hava størstu respekt fyri ferðini. Tað eigur øll ferðsluundirvísing eisini at byggja á –?og fáast bilførarar ikki at skilja tað, so er undirvísingin ikki nóg dygg. Øll ferðslulóggáva eigur eisini at virða hetta. Tá ferðin drepur, og eingin skal doyggja, so má ferðin sjálvandi niður.
