Tað sigur Føroya Arbeiðsgevarafelag, sum mælir til, at skattaskipanin verður endurskoðað. Marginalskatturin er so høgur, at arbeiðsgevarar hava trupult við at fáa fólk til arbeiðis.
Bera vit saman okkara marginalskattatrýst við trýstið í øðrum londum, so liggja vit – sambært FAG – klárt á odda við at hava eitt marginalskattatrýst sum í summum kommunum kemur upp í 62,5 prosent.
Tað sigur seg sjálvt, at tá tíma fólk ikki at arbeiða, um landið skal hava tvífalt so nógv, sum tú fært sjálvur. Tí kunnu vit bara taka undir við Føroya Arbeiðsgevarafelag, tá mælt verður til at broyta skattaskipanina, so vit fáa eina skipan, sum eggjar fólki at arbeiða heldur enn at taka hugin frá fólki at arbeiða. FAG vísir til OECD, sum sigur, at høgur marginalskattur á inntøkuskatt er ein forðing fyri búskaparvøkstri.
Treyðugt so hevur hetta negativa ávirkan á búskaparvøksturin við øktum svørtum arbeiði og øktum lønartrýsti, sum hóttir kappingarføri hjá vinnulívinum. Men hvat er so til ráða at taka? Pengar skulu vit hava, og vit skulu sambært flestu politikarum hava so nógv fleiri pengar, enn vit hava. Tosað verður negativt um »stuðulsbúskapin«, sum heldur føroyska húsarhaldinum uppi við ríkisveitingini, ið sambært tjóðveldisfólki ongan týdning hevur, men sambært øðrum hevur stóran týdning. Í ráum tølum er ein milliard um árið ógvuliga nógvir pengar – um tað so er millum vinir ella millum fíggindar.
Men aðrar loysnir mugu til. Nú verður nógv tosað um tilfeingisgjald, sum skal kunna geva landskassanum hundratals milliónir krónur. Vit hava eisini eina kapitalvinningsskattalóg, sum tykist vera gjørd til frama fyri ávís fólk, sum hava kunnað drenað hundratals milliónir krónur úr vinnulívinum skattafrítt. Dømi eru um, at ávísir menn hava likviderað síni smápartafeløg fyri til dømis 10 millióir krónur uttan at gjalda skatt. Kapitalisera vit hesar sløku fýra milliónirnar, sum áttu at fallið til skattingar í einum, so svarar tað helst til skattin hjá einum lærara ella sjúkrasystir fyri eitt heilt lív.
Men lógarsmiðir okkara vilja ikki gera lógir, sum typpa slík hol. Og teir sum ráðgeva – teir halda heldur ikki, at slík hol skulu typpast.
Úrslitið er líka vítt sum sítt: Meinigi løntakarin er álitið – og høgi marginalskatturin er tað, sum restar í. Okkara boð er, at marginalskatturin sjálvandi skal niður. Fáa vit øll at rinda eftir skattalógarinnar anda, sum man ikki standa so illa til kortini.