Nú er tað ikki eitt nýtt fyribrigdið, at sundurlyndi er størri enn samanhaldið í Føroyum, men at koma fáar dagar eftir valið og ávara um politisk inntriv, sum vit hava vitað um í valstríðnum, tað tykist ikki serliga búgvið.
Fólkaflokkurin gjørdi greitt fyri valið, at teirra mál var at skatta pensjónsinngjaldið. Har er eingin slingur í valsinum. Um fakfeløgini vóru ímóti tí, so áttu tey at gjørt vart við tað – og ávarað limir sínar ímóti at velja Fólkaflokkin. Tað hevði verið fakfelagspolitikkur, sum vil nakað. Men vit skulu altíð vera so fitt og siga tingini innballað – vit skulu ikki ávirka.
Men álvaratos, hvønn hava vit fakfeløg fyri? Er tað ikki fyri limirnar.
Leiðandi fólkini í fakfeløgunum áttu, sum vit siga á vánaligum nýføroyskum, at »traðkað í karakter« fyri valið og ikki eftir valið!