Ætlanin er, at pensjónsreformurin skal setast í verk um heilt stutta tíð, men tað vísir seg, at hann ikki veruliga hevur nakra ávirkan fyrr enn um nøkur ár.
- Tað vísir seg, at eldri fólk hava størsta áhugan fyri pensjónsreforminum, men hann kemur at ávirka fólk, ið eru ung nógv meira enn tey eldru. Vit tað fer til dømis ikki at ávirka tey, ið hava verið hørm um, at pensjónsaldurin fer at hækka. Heldur verða tað yngru fólkini, ið fara at arbeiða longri. Hinvegin er tað eisini soleiðis, at tá vit løgdu uppskotið fram fyri fakfeløgunum, so vísti tað seg ikki veruliga, at hetta uppskotið við at hækka pensjónsaldurin órógvarði teg so nógv, sigur Kári Petersen.
Langtíðarloysn
Verður hesin pensjónsreformurin settur í verk, so er talan um eina loysn, ið kemur at merkja, at mann lóggevur eini 40 ár fram í tíðina. Kári Petersen heldur tó uppá, at hetta ikki verður nakað politkararnir eru bangnir fyri.
- Hesin reformurin er nakað mann er noyddur at gera. Verður onki gjørt, so verður skatturin so høgur, at fólk fara at flyta av landinum og enn færri skattgjaldarar verða. Orsøkin til, at vit mugu gera hesar grundleggjandi broytingarnar er, at vit mugu hava eina pensjónsskipan, sum kann vera nøktandi, samstundis sum hon ikki skapar ein ov stóra byrðu á samfelagið, vísir Kári Petersen á.
Sambært framrokningum verða tað í 2050 eini 13.000 fólk yvir 65 ára aldur í Føroyum, í mun til eini 7.000 í dag.
