Ein partur av nýggjárshaldinum hjá mongum er at hyggja eftir teimum mongu og áhugaverdu sendingunum, sum Kringvarpið hevur at bjóða teir dagarnar.
Her verður hugt aftur á farna árið, og eftir, hvat tað nýggja árið man bjóða, væl krúddrað við tónleiki og øðrum skemtiligum innsløgum.
Tvær av sendingunum, sum vóru á skránni hetta ársskiftið vóru sendingarnar við felagssangi úr Kollafirði, og so tann nógv umrødda, og sera væl gjøgnumførda nýggjársgudstænastan úr Tvøroyrar kirkju.
Henda gudstænastan, sum var fyrsta sendingin í 2019, gjørdi uttan iva sítt til, at mong hvukku eitt sindur við, tá tey frættu, hvat skuldi fara fram undir hesi gudstænastuni, har Jónsvein Bech, sóknarprestur prædikaði.
Gudstænastan var í mangar mátar sum ein vanlig gudstænasta, men hevði haraftrat fleiri framførslur av tónleiki og kórsangi. Tað var kanska serliga eitt, sum vakti undran – og helst eisini forvitni – hjá mongum: Fólka/rokk tónleikabólkurin Hamradun skuldi nevniliga framføra eitt lag.
Vit, sum sóu gudstænastuna, vórðu her vitni til eina framúr góða og inniliga framførslu, tá forsangarin, Pól Arni Holm og bólkur hansara framførdi, tað til løtuna sera viðkomandi lagið ”Tað er ein stutt og stokkut løta”.
- Eg haldi sjálvur – og tað halda hinir í bólkinum eisini – at tað riggaði sera væl at framføra henda sangin í Tvøroryar kirkju, sigur Pól Arni, tá vit spyrja hann um hesa serligu framførsluna.
Les meiri á heimasíðuni hjá Fólkakirkjuni. Skrivað hevur Snorri Brend.
