Tað er bert ein vegur til Róm

Størsta forðingin fyri einari hóvligari menning á sjálvsstýrisleið er støðan hjá tjóðveldinum, at bert tann endaliga loysin er nóg góð, og fæst ikki tann endaliga loysnin – og tað er loysingin við fólkaatkvøðu og grundlóg og tí heila, so er líka frægt at einki hendir. Hetta tosið um, at tað er óvirðiligt at taka smá stig tann rætta vegin, ger, at alt ov langt verður millum tey týdningarmiklu stigini.

Helena Dam á Neystabø

 

Kunnu vit til dømis ikki samskifta við ST beinleiðis, og siga frá, at nú vit vilja taka burtur føroyska fyrivarnið í Kyoto-sáttmálanum, ja, so er best einki at gera, og so halda vit fram at dálka, bara tí at tað ikki er gott nokk, at boða ST frá støðu okkara gjøgnum Danmark.

 

Hetta ber ongan veg. Tað er bert tann sum orkar og torir at ganga vegin við teimum nógvu forðingunum – nevniliga samstarvsvegin, ið kemur til “Róm”.

 

Og sannleikin er, at allar yvirtøkur, ja øll framstig á sjálvstýrisleið eru tikin av Javnaðarflokkinum og saman við Javnaðarflokkinum. Og listin er langur. Men eingin gloymir undirgrundina og yvirtøkulógina.

 

Sum umboð fyri Føroyar á Fólkatingi fari eg at halda fram á hesari leið.