Tað var ein týðiliga fegin Jón Simonsen, sum Sosialurin hitti eftir dystin. Venjarin og leikararnir vóru undir trýsti í seinna hálvleiki, men tað eydnaðist fuglfirðingum at binda um heilan fingur.
- Hetta var frálíkt. Tað er sjálvandi torført at standa á síðulinjuni í tílíkum løtum. Men vit høvdu sigurin uppibornan.
Tað merktist ikki í fyrra hálvleiki, at tit fingu Bartal Eliasen útvístan. Satsar tú ikki við at flyta liðið aftur á vøllin frá byrjan eftir hvíldina?
- Jú, tað er møguligt. Men vit hava spælt tríggjar dystir eftir einari viku, og tað merkist. Vit kundu roynt okkum í meira framrættaðum útgangsstøði, men tað hevði kostað nógva orku móti endanum. Vit valdu tað trygga og tað eydnaðist, sigur Jón Simonsen, sum staðfestir, at í Fuglafirði hava teir ikki broytt venjingarætlan eftir keðiligu úrtøkuna fyrstu umførini.
