Fiskivinna
- Vit síggja eina ábending um, at ungir menn, sum sigla við línubátum, fara í land og velja heldur at fara í læru. Orsøkin er, at tað gevur ikki tað sama at vera línumaður í dag, sum fyri bara tveimum árum síðan. Í dag skalt tú vera umborð at kalla hvønn túr, um tú skalt tjena 300.000 krónur í eitt ár. Ert tú fleiri túrar í landi gjøgnum árið, verður inntøkan munandi minni.
Tað sigur Tórleif Sigurðsson, sum er reiðari á línubátunum, Pison, Kvikki og Froya, sum er gamli Jógvan S.
Hann eigur í Pison og Kvikki og er útgerðarmaður hjá Froya.
Aftrat hesum er eisini ein útróðrarbátur, sum hevur egningarmaskinu og ein, sum í løtuni roynir við snellu.
Fara í læru
Reiðarin vísir á, at ungir menn eru farnir í land og hava í staðin valt at fara í læru sum handverkarar av ymiskum slagi.
- Eg trúgvi, at fleiri línuskip í ár koma niður ímóti teimum 10 miljónum krónunum í veiðivirði, og tað gevur ein manningarpart, sum liggur um einar 300.000 krónur fyri alt árið. Línuskipini eru nógvar dagar í sjónum; tey gera millum 22 og 25 túrar um árið. Eru menn í landi onkran túrin inn ímillum, tjenar ein maður líka so nógv í einum vanligum arbeiði uppi á landi og tá kann hann sova í síni egnu song hvørja nátt, sigur Tórleif Sigurðsson.
