Vestergaard brúkar neyðugu tíðina

Landstýrismaðurin í fiskivinnumálum miðar ímóti at eitt uppskot um broytingar í fiskivinnulóggávuni kann leggjast fyri Løgtingið á ólavsøku. Hann sigur seg tó væl kunna liva við verandi lógar- og regluverki, og ætlar ikki at bróta seg sundur fyri at fáa eina semju. Hann vil hava útlendskan eigaraskap burtur úr vinnuni, og at fiskirættindi eisini skulu kunna handlast millum veiðubólkar. Men uppboðssøla kemur ikki upp á tal í einari breiðari semju við Fólkaflokkin, ger hann greitt

Tað hevur av álvara drig­ið út við at fremja fiski­vinnu­ný­skipan­ina, sum sam­gongu­skjal­ið leggur upp til. Í tí er eitt yvirlit yvir tær broyt­ing­ar, sum samgongan vil frem­ja. Har stendur eisini, at øll fiskivinnulóggávan skal dagførast og gerast ein­fald­ari. Og sambært sam­gongu­skjali­num skuldi eitt uppskot um broytta fiski­vinnu­lóg­gávu leggjast fyri politisku skipan­ina til støðutakan longu í 2012.
Tað hendi ikki.
Fyri einum góðum ári síðani skrivaði Jacob Vester­gaard, lands­stýris­mað­ur í fiskivinnumálum, so eitt upprit um at broyta fiski­vinnu­lóg­gávu­na. Upp­rit­ið, sum er dagfest 22. janu­ar 2013, var gjørt til ein lands­stýris­fund, og lands­stýris­maður­in endar tað soleiðis:
”Eg biði um undirtøku fyri at arbeiða ítøkiliga við hes­um lógarbroytingum, so at tær kunnu leggjast fyri Løg­tingið í hesi tingsetuni, saman við eini tekniskt yvir­hál­aða­ri lóg.”
Undirtøkuna fekk hann, men síðani er lítið og onki hent. Onki uppskot var lagt fyri Løgtingið ta tingsetuna, og tað verður heldur onki lagt fyri tingið hesa ting­setu­na.
Aðalmálið er at fáa eina breiða semju, so friður verð­ur um fiskivinnupolitikkin langt fram tí tíðina. Tí setti Jacob Vester­gaard longu stutt eftir, at hann hevði tik­ið við sum lands­stýris­mað­­ur, ein politisk­an fylgi­bólk at fylg­ja við og luttaka í arbeið­num at umkalfatra fiski­­vinnu­­lóg­gávu­na.
Men ongin fundur hev­ur verið í politiska fylgi­bólki­num síðani í fjør vár.
- Tað er ikki semja um týðandi tættir í fiskivinnuni. Vit eru heldur ikki samd innan­hýsis í samgonguni. Ein semja í samgonguni má vera minstamark fyri, at eg fari í Løgtingið við nøkr­um lógar­uppskoti, sig­ur lands­stýris­maðurin sum grund­geving fyri, hví dag­før­ing av fiski­vinnu­lóg­gávuni er kom­in í drag.
Hann sigur seg nú vóna, at eitt uppskot um broytingar í fiski­vinnulóggávuni kann sendast til hoyringar hjá vinnuni í vár og síðani leggj­ast fyri tingið á ólavsøku.

Gevur sær stundir
Hann viðgongur, at hann kanska hevði strongt harðari á at fingið eina semju, um tað snúið seg um okkurt annað stór­mál – ein tunnil til dømis:
- Ja, fyri meg og fyri Fólka­flokkin er ein fiski-vinnu­ný­skipan ikki so avgerandi, at eg fari at bróta meg sundur fyri at fáa eina semju, tí eg kann væl liva við verandi lógar- og regluverki, sigur Jacob Vestergaard.
Hann leggur tó dent á, at hetta als ikki skal skiljast so­leið­is, at hann liggur á løtu síðu­ni í hesum málinum.
- Sjálvsagt leggi eg stóra orku í at finna eina breiða semju. Tað er bara ein sann­roynd, at ein nýskipan av fiski­vinnuni tykist hava størri týdning fyri hinar flokk­ar­nar enn fyri okkum, og tí havi eg tíð at gera mær ómak og geva mær stundir at finna ta bestu semjuna, sigur fiski­mála­ráðharrin.
At verandi fiskiloyvi ganga út 1. januar 2018 er held­ur ikki nakað, sum órógv­ar hann nakað serligt.
- Tað er lógarfest, at loyv­ini ganga út tá, men eisini, at gildistíðin leypandi kann verða longd við fimm árum í senn, um onki annað verður gjørt. So eg síggi ikki tann stóra vandan í so máta, um vit ikki fáa eina semju um nýgg­ja fiskivinnulóggávu inn­an ta tíð, sigur hann.
Hann viðgongur eisini, at tað helst hastar meira hjá øðrum flokkum enn Fólka­flokki­num, at fáa eina fiskivinnunýskipan fram­da áðrenn næsta Løg­tings­val, sum í seinasta lagi skal verða 29. oktober 2015. Á valinum í 2011 vann flokk­ur­in – umframt við skatta­lætta­n­anum – við at ganga ímóti vítt­gang­andi broytingum í ver­andi fiskivinnuskipan.
- Í Fólkaflokkinum eru vit samd um at halda fast við verandi loyvisskipan og um at vera ímóti eini upp­boðs­søluskipan, sum and­støð­an, partar av Sambandsflokkinum og Miðflokkurin vilja hava. Tað er ikki Fólkaflokkurin, ið ætlar at gera nakra koll­velt­ing. Eg vil kalla tað, sum eg arbeiði við, fyri eina til­lag­ing og nýmótansgerð av ver­andi skipan, heldur enn eina fiskivinnunýskipan ella re­form, sigur Jacob Vest­er­gaard.

Út við útlendingum
Sjálvur agiterar hann tó fyri inn­trivum og ásetingum, sum fyri nógv helst tykjast vítt­gangandi. Eitt nú vil fiski­mála­ráðharrin, at útlend­ing­ar ikki skulu sleppa at eiga eina krónu í føroysku fiski­vinnuni á sjónum. Men hjá einum reint føroyskum eigara­skara skulu hinvegin lítlar og ongar avmarkingar vera í møguleikunum at keypa og selja rættindi sína­mill­um.
- Tað er útlendski gramm­l­eikin at sleppa upp í part, sum serliga hevur fing­ið prísirnar á skip­um og loyvum og harvið kapital­kost­naðin hjá reiðaríunum at eksplodera. Hetta undir­grevur dynamikkin í vinnuni, sigur Jacob Vestergaard.
- Hinvegin fer tað at stimbra undir dynamikkin og effektiviseringarnar, um skottini at avhenda fiski­loyv­ir, kvotur og fiskidagar mill­um bólkar verða tikin burt­ur. Eg vænti, at vit tá fara at síggja samanleggingar av reiðaríum og færri skip, men sama ella betri fiskiskap og tí­skil betri avkast. Í tann mun hesi skottini eru partur av einari reguleringsskipan at fremja stovns- og um­hvørvisrøkt, skulu vit tó sjálv­sagt halda fast í teimum, sigur hann.
Stendur tað til fiski­mála­ráð­harran verður ein hin mest umtalaða orðingin í lógini um vinnuligan fiski­skap eisini broytt. Tað er áset­ingin í grein 2, sum sigur at alt livandi tilfeingið í før­oyskum sjóøki og har, vit annars eiga rættindi, er ”ogn Før­oya fólks”. Hetta vil Jacob Vester­gaard hava broytt til ”land­sins ogn”.
- Tað er fyri at sleppa undan hesum evindaliga tví­dráttinum um, hvat handan orðing­in í veruleikanum merk­ir. Tað eru jú nógv, sum tví­halda um, at hvør ein­stak­ur borgari hevur per­són­ligan ræðisrætt yvir sínum brot­parti av hesi fólksins ogn. Tað eri eg als ikki samdur í, men fyri at sleppa undan slík­um trætum, er tað helst skila­best at broyta orðingina, sig­ur hann.

Avkast og ævig loyvi
Eitt av høvuðs­argu­ment­un­um móti uppboðssøluni er, at endamálið við henni er at skapa maksimalt avkast til landskassan. Prísurin fyri hetta er, at politiska skipan­­in sleppir stýringini á fiski­vinnuni, og tískil ikki fær framt ymiskar sam­felags­­gagn­ligar ásetingar og enda­máls­orð­ingar, sum standa í ver­andi lóg um vinnu­ligan fiski­skap.
Millum annað stendur í grein 2, at tað í umsitingini av lógini skal leggjast dent­ur á, at ”…tryggja besta sam­­felags­búskaparliga íkast­­ið frá fiskivinnuni, støðug­ar arbeiðs- og inn­tøku­møg­u­leik­ar og møguleikar fyri vinnu­l­­­ig­um virksemi um alt land­ið.”
Men her viga atlitini til maksimalt avkast hjá hvørjum einstøkum reiðaríi tó so nógv, at lands­stýris­mað­ur­in vil strika tann part­in av ásetingini, sum vil trygg­ja arbeiðspláss kring alt land­ið.
- Eg haldi, at avkastið eig­ur at hava hægstu raðfesting her, og ein slík áseting forð­ar vinnuni at skipa seg innan best møguligar karm­ar við best møguligum rakstri. Lógin skal vera ein vinnu­lóg­gáva og ikki ein arbeiðs­mark­nað­ar- ella sosiallóggáva, sig­ur Jacob Vestergaard.
Ein onnur vít­t­gang­an­di broyting, sum lands­stýris­maðurin ætlar, er í gildis­tíð­ini á fiskirættindum. Í sín­um uppriti til landsstýrið fyri einum ári síðani skjýtur hann upp, at onki áramal long­ur skal vera, men í staðin ein áseting um, at landsstýrið kann siga rættindi upp við sjey ella níggju ára varningi.
Hvassastu atfinnararnir móti hesum – tað eru and­støðu­flokk­ar­nir, fiski­vinnu­frøð­­ingar og bú­skap­ar­frøð­ing­ar – siga, at tað í praksis fer at merkja, at reiðararnir fáa fiskirættindini til gávus í tíð og ævir.

Góðar vónir um semju
Tó at semja er í Fólka­flokki­num um at halda fast í verandi loyvisskipan, so eru tó ymiskar meiningar í flokki­num um millum annað útlendsk­an eigaraskap, ásann­ar Jacob Vestergaard.
Og hann ásannar eisini, at innanhýsis semja í egn­um flokki nyttar lítið, tá aðal­málið er at røkka einari breið­ari semju, har helst allir flokk­ar skulu vera við.
- Tað er eisini júst tí, at hetta tekur so langa tíð. Tað eru nógvar ymiskar upp­fatan­ir og ósemjur, sum skulu vendast og mýkjast, eisini sovorðið, sum av ideo­log­isk­um orsøkum er tor­ført at mýkja. Men eg hal­di, at samráðingarandin í politiska fylgibólkinum hev­u­r verið góður, og allir part­ar hava víst vilja at flyta seg. Tí havi eg góðar vónir, um at vit fáa eina breiða semju, tá av­torn­ar, sigur fisk­i­mála­ráð­harr­in.
Eisini hann og Fólka­flokk­urin eru sinnaðir at mýkja ideologiskt merktu sjónar­miðini. Millum annað hev­ur landsstýrismaðurin ein leist fyri tilfeingisgjaldi grund­að á tilfeingisrentu við í sín­um uppriti, tó at hann grund­leggjandi als ikki tekur undir við nøkrum slagi av til­feingis­gjaldi.
- Nei, eg haldi, at vinnan dug­ir nógv best sjálv at fáa størst møguligt burtur úr sínum avkasti, bæði til frama fyri seg sjálva og sam­felagið. Men trýstið á at fáa ásett okkurt slag av til­feingis­gjal­di er so mikið stórt og av­ger­andi fyri aðrar flokkar, at vit boygg­ja okkum har, sigur hann.

Nei til uppboðssølu
Eina striku hevur hann tó sett í sandin, sum hann ikki ætl­ar at fara yvirum.
- Tað kemur ongin lógar­fest uppboðssøla við okkara hjálp. Tað er ein skipan, sum sær gott út á pappírinum hjá nøkr­um, ið ikki ána, hvussu fiski­vinnan fungerar í prak­sis. Vinnan kann als liva við einari slíkari skipan, sigur Jacob Vestergaard.