eymleika. Men hann torir eisini at minnast tað, sum nívdi - og tað, sum kanska enn nívir. Ulf Stark hevur ans fyri tí stóra eins og tí lítla í tilveruni. Hetta er serliga sýniligt í hansara seinastu bókum, »Ängeln

metingar um, nær man vil hava føroyska felagið við. -Nú eru tað ikki øll samtøk, sum vísa Føroyaøkinum ans, ið hava tosað við okkum um samstarv, men vit hava eina rímuliga góða samrøðu við tey, sum hava sett

við slíkt, og sum annars hava áhuga, um at vísa arbeiðinum at varðveita føroysku dunnuna og gásina ans og at seta seg í samband við tey, ið fáast við hetta arbeiði. - Tað er spell, um slagið ferst og óivað

liggja. Høgni W. Larsen, arkitektur og listamaður, er ein teirra, ið hevur víst hesum skúlanum serligan ans. Fyri fýra árum síðani skjeyt hann upp fyri táverandi landsskúlafyrisitingini, at ein listaskúli fekk

seinastu árini verið arbeitt við eini altjóða arbeiðsskapandi verkætlan fyri Føroyar, sum vakti miklan ans millum teir seriøsu, aktivu og motiveraðu, ið er ein fortreyt. Tað er skapur ein altjóða miðdepil í

sera stóran týdning fyri føroyska luttøku á oyggjaleikunum, at føroyskar fyritøkur sýna tiltakinum ans, og vilja tey í hesum sambandi hjartaliga takka Tryggingarfelagnum Føroyar. Oyggjaleikanevndin hevur

umráðandi at gera reint fríggjadag, men tað hevur einki at siga. Tað sum hevur týdning er at geva degnum ans og brúka hann, hjálpa fólki, at siga søgur fyri børnum, at spæla við tey ella bara at sita og nana

borgarar, sum bráddliga fara at vísa tí politiska virkseminum ans, ella rættari, vísa sínum egna gerandisdegi, og hvussu hann skal síggja út, ans. Kjarnin í hesum er orðaskiftið. Og sum eina avleiðing kanst

alla "Fúlabók", sum hon eitur. Tað er ein gomul bók um politiska lívið sum var tá. Hon vakti nógvan ans. Eg havi spurt nógv fólk til ráðs, sjómenn, handverkarar, jarðarbrúkarar og onnur. Frásøgufólkið er

formaður. Føroyar standa á gáttini til eina oljuvinnu og altjóða oljufeløgini sýna okkara øki stóran ans. Eisini nú oljuprísirnir eru søguliga lágir. Mær tykir tað vera rætt, at vit kunna okkum væl um, hvussu