kann øll somul, leiðir sálir fram á mál. Eg má elska Jesusnavnið, Frelsu, frið í tí eg fann, andans eld fekk í hans favni. Eingin frelsir uttan hann! Jesusnavnið vakurt ljóðar, lat tað ljóma her á fold!
báðar partar linkaði ikki av hesi grund, men helt fram við óminkaðum beiskleika. Serliga eitt mál fekk eld í sinnini, kanska tí tað hevði so stóran mentanarpolitiskan týdning. Spurningurin var hesin: hvør skuldi
fyri honum, og eftir eina lítla løtu varð alt í lagi. Vanførehjemmet Vanførehjemmet var úrslit av eldsálum, sum hava viljað gjørt nakað fyri fólk við likamligum avmarkingum. Ein av hesum var Johanne
klæði í baljuni og skolaði tey í lækjuni. Hon var í torvi við øllum børnunum, bar burtur og kyndi eld, so tað bar til at fáa heitan munn og pannukøkur í sólskininum. Tá várfjallið var gingið, vaskaðu tey
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi tjóðskaparrørslan eld í. Eisini her. Gøtan hjá Tróndi varð uppafturgrivin. Annað ljós varð varpað á hann. Fólkið kom higar
