danskar funktiónir í Føroyum og í somu syftu skipa statin eftir einum degi, hetta er andsøgn, ið er sum eldur og vatn. Síðani hoyrdist lítið og onki til hetta málið aftur fyrrenn samtyktin um Føroya fólks kom

eisini í flokkinum. Ósjónliga Magdalena, tung og grá. Eingin veit, at í hennara hjarta brennur ein eldur, sum er eins bjartur og hjá hinum. Hon vil síggjast. Hon vil hevnast. Hon vil, at tey ongantíð skulu

vesturbýnum. Talan var um eina grýtu við kjøtsúpan í, sum var kókað turr á komfýrinum. Ongin opin eldur var, men nógvur roykur. Fólkini lógu og svóvu í húsinum, men tey sluppu út í øllum góðum. Verri gekk

nógvastaðni er tilfarið so vánaligt, samstundis sum omanlop og vindur er til vanda fyri ferðsluna. -Kemur eldur í ein bil inni í tunlinum, er ongin útgerð at stýra roykinum og ongin útgerð at sløkkja eldin við

at ein hydrauliktangi var farin at leka og at olja lak niður á bjálvingina í skorsteininum, so at eldur var komin í. Eldurin varð skjótt sløktur og motorurin varð samstundis sløktur. Strandferðslan sigur

hvønn skúladag fara til Klaksvíkar og norðuraftur við bussi. Fyri ikki so langari tíð síðani kom eldur í bussin. Men tíbetur var hann ikki staddur í tunlunum, sum eru deyðsfellur. - Vit orka ikki at hugsa

Men tað vísir seg at er nakað at spyrja um, viðv. viðurskiftunum millum Føroyar og Danmark, so er eldur í skálanum beinanvegin, so fara “junglutrummurnar” hjá løgmanni í gongd, og hóttanir um at skaða tey

hol varð sett á hesar risa íløgurnar á komandi fíggjarlóg ella ikki, so skulu tit líka trúgva, at eldur hevði verið í skálanum. Ein slík útsøgn hevði verið uppfatað sum tann ultimativa falliterkleringin

so flott og smørt og kend. So tá Jan-Allan varð tikin fyri at lúra í einum solarium, fór tað sum eldur gjøgnum samfelagsins slatrikanalir. Almennar sum privatar. Fólk gottaðu sær, og tann altíð svangi

tað skal onki til, so er tað tað, sum tað merkir. Tað skal onki til, tí øðin er har, sum ein ævigur eldur. Hjá øðrum er tað eitt pund av krúti. Eitt øðisherðindi, sum ikki var eitt illsinnisríð sum tó fór