við regulerari samanlegging av stovnunum, soleiðis sum landsstýrismaðurin, Bárður Nielsen, vegna landsstýri og samgongu hevur boðað frá.

, tó sigast skal, at her hjálpti Tjóðveldisflokkurin væl til sjálvur. Nú eiga floksins umboð í landsstýri og á tingi alt fyri eitt miðvíst at fara undir at fremja tær áheitanir, sum hesi fingu frá lan

tað eru neyvan øll, sum vita, hví vit stovnaðu MáF, tann tíð tað var. Tað var soleiðis, at Føroya Landsstýri gav eitt sindur av peningi til sjónleik í Føroyum. Ikki nógv - men eitt sindur. Tann heitasti talsmaður [...] 1980-inum varð mett, at vit áttu at fingið eina broyting viðv. tí peningi, sum vit fingu frá Føroya Landsstýri, og tá var so Leikpallur Føroya settur á stovn í 1989, og hevur leikpallurin virkað síðan ? tó [...] peningur vildi fara til lønir. Nú skal eg ikki vera "óreinur" ? men við Leikpalli Føroya slapp Føroya Landsstýri "lættari". Nú sluppu teir frá at taka støðu til, hvussu nógvan pening hvør bólkur ? yrkisleikarar

lóggevandi, útinnandi og dømandi valdið greiðari, og somuleiðis varð farið burtur frá kollektivum landsstýri og yvir til, at hvør landsstýrismaður hevði fulla ábyrgd av sínum øki. Men eins og við øðrum skipanum

rmiði. Hevur tú eina samgongu, so ber ikki til at alt ov stórt glopp er millum fíggjarnevnd og landsstýri. Hinvegin eiga allir tingmenn at síggja til, at smáligheitirnar á fíggjarlógaruppskotinum verða

neyðuga í at hava tamarhald á kostnaðum yvirhøvur, ikki minst innan tað sosiala økið. Undanfarna Landsstýri arbeiddi eisini við einari ætlan sum skuldi gera almanna økið meira gjøgnumskygt men vit náddu

eisini tá hugsað verður um, at Suðuroyggin møguliga verður ein kommuna um ikki so langa tíð. Tá landsstýri og kommunur ætla at byggja ellis/ røktarheim í Suðuroynni, so er ein rúgva av møguleikum, eg fari

"heilsuavgjald". Um neyðugt kunna vit skjalprógva hetta við almennum innliti í arbeiðsskjølum frá landsstýri, fíggjarmála-ráði og almanna- og heilsuráði, har sagt verður m.a. :?."ynskti landsstýrið at vita

minst almenna orðaskiftið er hetta ráð av alstóran týdningi. Hinvegin er tað torført hjá einum landsstýri beinleiðis at ignorera eitt búskaparráð, sum meldar út við so sterkum og klárum signalum. Landsstýrið

rætt verður borið at. Sjúrður Guðjónsson og Kristin Rasmussen siga, at tað er alneyðugt, at Føroya Landsstýri tekur fyrsta stigið til at fáa karmarnar í rættlag. Her verður hugsað um eina nýggja skrásetingarlóg