tað eina foreldri. Um útgangsstøðið er, at foreldrini eru samd, so er eingin trupulleiki, men um ósemja er, so verður støðið tikið í, hvat er best fyri barnið. Støðan er nú tann, at eru tey ikki samd,

tænastu, hava livað í ongamannalandi eftir útleggingina. Teir borgarar, og teirra avvarðandi, ið henda ósemja rakar, eru troytt av tosi, og tað er væl skiljandi. Men var nokk tosað, tá ið eldrarøktin varð løgd [...] , og Markamótsnevndin er farin til verka. Hetta eru tvey amboð, ið kunnu og skulu brúkast, tá ið ósemja og ivi er um, hvør myndugleiki eigur hvørja tænastu. Uppgávan nú, er at fáa tær mannagongdir at virka

ing sæst í øllum londum. ES lóggávan roynir tó at forða ymsum prísum til ymisk lond. Tað er stór ósemja um, hvussu heppið tað er við teimum ymsu prísunum. Ein fyrimunur verður sagdur at vera, at øll fólk

verið ein sonn ólukka fyri eina framtíðar eftirlønarskipan. Takk skulu teir hava fyri tað. So ein ósemja kann eisini medvirka til nakað positivt hóast alt, og eftir er so bert at vóna, at ein veruliga

skrivað. Eisini hevur løgreglan verið sjónlig í býnum og millum annað tosað fólk til rættis, har ósemja var, sum kundi endað við onkrum verri. Ein persónur, sum hevði drukkið so nógv, at hann ikki kláraði

Kbit modemini, sum lýst varð við fyri meiri enn einum ári síðani, eru ikki enn vorðin veruleiki. Ósemja um standardar og licenskrøv og um hvør í veruleikanum eigur patentið hevur gjørt, at framleiðslan

hóast sambindingarliðurin í samansetta ísraelska samfelagnum er stuðulin til heimlandið, so er vill ósemja um, hvussu staturin skal síggja út. Øðrumegin ynskir tað sekulera Ísrael og øll háborg tess framvið

Ósemjan í donsku stjórnarsamgonguni um tann ætlaða gjaldsringin rundan um Keypmannahavn hevur verið dýr fyri samgonguna og serstakliga sosialdemokratarnar. Tað vísir ein meiningakanning, sum Megafon h

grundgeving fyri at velja ársins kvinnu, er ein taktiskur brølari av rang, tí hetta er eitt mál, sum stór ósemja er um og sum stingur ómetaliga djúpt. Tí kann hetta geva arbeiðnum fyri øktum kvinnuleikluti í politikki

yvir barninum. - Barnið hevur altíð rætt til samveru við bæði foreldur, og tað skal virðast. Er ósemja, kunnu tey venda sær til Ríkisumboðið. Tað sigur Lene Moyel Johansen, ið er juristur og málsviðgeri