komið, ber ikki til at gera lønarsáttmálar, sum líkjast teimum, sum er gjørdir áðrenn koronafarsóttin kom. Jørgen góðkennir ikki lønarhækkingina Sáttmálin var annars undirskrivaður av báðum pørtum. Fyrra árið

Oyggjaleikunum, hon hevði vónað, tí hon longu mánadagin fekk ilt í ryggin undir upphitingini, so hon ikki kom á vøllin aftur fyrr enn í gjár. – Eg græt av berari øði, tá eg fekk skaðan, men eg visti, at eg fór

byrjaði at tekna hana, tá eg búði á skúlaheimi í Keypmannahavn. Eg sat og spældi við vatnmáling og kom til at gera ein alt ov stóran blett av máling á pappírið - so gav eg blettinum tvey smá eygu og lang

Snapchat ordiliga, fyrr enn í 2017. Hetta var eitt heldur strævið ár fyri Bjørn, sum millum annað kom úr einum parlagi hetta árið. Hann manglaði okkurt at gera fyri at fáa tankarnar eitt annað stað, og [...] av mínum tannáringaárum. – Eg var altíð í bakgrundini sum ein bakgrundskarakterur og føldi ikki, eg kom út við, hvør eg veruliga var. Millum míni vinfólk fekk eg altíð at vita, at eg var festligur, men í [...] hini ikki fóru at flenna. – Tú skalt tora at vera tú Men Bjørn fekk so við og við meira sjálvsálit og kom burturúr hesari rolluni. Hann hevur sjálvur eitt gott ráð, sum í hansara føri hjálpti nógv. – Tað er

– Tá tað nærkaðist endanum á útbúgvingini til laborant, og eg skuldi søkja starvsvenjingarpláss, kom eg tilvildarliga fram á heimasíðuna hjá Havstovuni. Eg hevði ongantíð givið mær far um Havstovuna áðrenn

sparka við B36, sigur hann. Tað var ongantíð ivi í, hvat felag Fróði skuldi sparka við, tá tann tíðin kom. –Eg eri B36-ari og havi altíð verið B36-ari, staðfestir hann uttan himpr. Og hóast eg havi spælt fótbólt

SAMRØÐA: Tað kom óvart á Øssur og konuna Susan, at hann varð kosin Ársins Føroyingur 2018 av lesarunum hjá Sosialinum Í samrøðu við FM1 fríggjadagin varð Øssur Berghamar spurdur, um tað hevur verið eitt

eitt happioffur, og hvussu hon hevur følt seg hataða við ágangi frá øðrum fólki. Sálarligi ágangurin kom frá bæði børnum, tannáringum, ungum, vaksnum og eldri fólki, sigur hon. – Tí var eg von við, at fólk

ofta, og eg havi havt áhugað fyri hesum, longu áðrenn eg hevði vitjað Føroyar og Grønland. Drotningin kom eisini við einum lítlum skoti til danska skúlaverkið. – Tá eg gekk í skúla, fingu vit rættiliga nógv

eg helt, at tað átti at vera so, og at øll høvdu tað á sama hátt. Diana greiðir frá, at tá heystið kom, tað myrknaði og gjørdist kaldari, so kendist alt tyngri og tyngri. – Mær dámdi best at liggja undir [...] viðgerðar. – Eftir, at eg hevði fingið tríggjar viðgerðir, fangaði eg meg sjálva í, at eg sang, tá eg kom til hús. So tað hjálpir rættiliga skjótt. Diana heldur, at um fólk bara hava ein lítlan illgruna um