Nú er tíð liðin síðan Jógvan abbi og Olg-omma løgdu árarnar inn. Eg minnist so væl, tá ið eg og Jógvan fyri meira enn tíggju árum síðan komu saman. Vit vóru ung og torført var hjá nógvum at skilja, at

Tað var lýtt og sólin skein tann dagin, Martha fór til gravar. Á veg vestur í kirkjuna hugsaði eg, at veðrið var júst sum Martha - blítt og friðarligt. Hóast vit ikki vóru skyldar, var hon sum ein omm

Ikki vardi tað okkum, tá Elisabeth fór í páskafrí, at hon ikki fór at koma aftur til arbeiðis. Vit vistu ikki betur, enn at hon var frísk. At hon skuldi doyggja so ung aftan á stutta sjúkrlegu, kennis

Øll fáa vit okkara ásettu tíð á fold, summi longri, og onnur styttri. Hetta seinra fekk mín góða vinkona Synnøve. Sjálvt um tað ikki er so lætt at festa nøkur orð á blað so fari eg at royna kortini. V

Aftur nú, fyri hálvum øðrum mánaða síðani, legði deyðin sína køldu hond á ein av okkara kæru, og hesa ferðina var tað frá tí fyrra endanum av lívinum. Lítli Terji hjá Atla og Mariu er farin, akkurát v

So steðgaði aftur eitt hjartaslag frá stríði og strevi á foldum, ein sessur er tómur, ein muður ei mælir, ein sál fann sær frið undir moldum. Vit drýpa várt høvur for deyðans makt og lova av hjarta og

Tey búðu á Eiði. Malla var dóttir Lenu og Hanus í Leirvík og Theodor var sonur Siggu hjá Hans Andreasi á Eiði. Mamma fór at tæna hjá Hans Joensen í Havn sum ung genta. Har var hon fyri tí óhappi at de

12. februar 2002 komu deyðsboðini av Finni Olsen, fyrrverandi húsavørði í Norðurlandahúsinum. Finnur varð bert 66 ára gamal, nú hann doyði. Finnur kom í starv í Norðurlandahúsinum í 1987, og starvaðis

Aftur ein sangari hevur lagt frá sær. Jólini vóru ikki farin frá gørðinum, tá ið Diana andaðist 4. januar í ár áttatitvey ára gomul. So er øskukalt hjá Jacob og Dianu Lundsbjerg. Snøgg vóru tey, tá ið

Lag: Sum Jesus ei nakar ? Við sorgtungum huga eg siti í dag og riti á blað hesi orð. Um vinin so trúgvan sum heimfarin er Mær bórust so syrgilig boð. Ein vinin so trúgvan her hava vit mist Ei nakað ka