“Og tá meg fellir deyðin sterki, og alt í grøv er dult og gloymt, gev, Guð, tú tá títt navnamerki í hjarta mínum finnur goymt!” Góði vinur og starvsfelagið. Hvíl í friði. Jógvan E. Ósá
upplýsingar, og so eru tað summi, sum hava brúk fyri at tosa við meg um okkurt, sum liggur teimum at hjarta, sigur Jansy Gaardlykke - Vit hava eina fasta telefontíð hvønn dag, og tað eru nógv fólk, sum brúka
um at liva soleiðis, at sjúkur sum eitt nú æðrakálking gera sum minst um seg. Hetta tí at sjúkur í hjarta og blóðrensli gerast alt vanligari - eisini her í Føroyum. Fleiri doyggja Til dømis er hjartasjúka
hann aftur uppi yvir Malta. Kina og Gadaffi fær hann eisini vavt uppí. Hava tit einki annað upp á hjarta at siga til tykkara landsmenn? Ella hava tit longu ornað alt við Nyrup? Hevur Nyrup lovað tykkum
leggja seg út í eitt alment kjak? ? Tað skal tað nokk. Í ávísum førum er tað nakað, sum vit hava upp á hjarta, men tað er ein spurningur um at fáa tað sagt alment. Tað er sum at sita í skúlanum við einum spurningi
eru dagar, har nógv fólk vitja í handlinum, og tað kann vera rættiliga ymiskt, hvat fólk hava upp á hjarta. Tað sigur Bjørg Dam, handisleiðari. Øll hava møguleikan Hjá Thomas Dam hava tey valt at hava fe
viðurkenning. Í føroysku flogbóltsfamiljuni kenna vit Herman sum Fleyr'ara. Har var eingin ivi um tað. Hjarta bankaði fyri Fleyr, sum hann líka til tað síðsta stuðlaði fult og heilt. Hóast Fleyr'ari um ein háls
miðaldrandi gongur sjúkan sum oftast skjótt yvir. Men hjá eldri fólki (yvir 65 ár) og fólki við sukur-, hjarta-, lungna- og nýrasjúkum kann krímsjúka verða hættislig. Eisini hjá fólki, har immunverjan er viknað
og mamman. Brandur í myrkamorreyðari troyggju. Ùti er kalt og nakað av vindi. Inni er móttøkan hjartalig og sum heild er alt sum í einum vanligum føroyskum heimi ein hósdag seint seinnapart í oktober.
hugsaði altíð um okkum, var altíð so bangin um at okkurt skuldi henda okkum. Tú hevði eitt so gott hjarta, tú ynskti tað besta fyri øll. Eisini hesa síðstu tíðina meðan tú hevur ligið á sjúkrahúsinum, minti
