eitt tilboð um umlætting. Um fosturforeldur verða avlastað viðhvørt, megna tey í nógv størri mun at hanga í. Hetta má og skal broytast. Tað má bera til at seta eina skipan á stovn, ið er bíligari enn núverandi

trupulleiki í øllum landinum er, at stovnar hava meiri stongt enn foreldur hava feriu. Hvussu skal tað hanga saman? Foreldur eru noydd at keypa sær frí, skylda tímar o.a. fyri at passa børnini heima. Skiftast

nógv fólk og nógvar familjur eru undir stórum tíðartrýsti og hava ilt við at fáa gerandisdagin at hanga saman. Tíðin røkkur heilt einfalt ikki til, og hetta er uttan iva ein av høvuðsorsøkunum til avbj

hjá nógvum barnafamiljum, einligum forsyrgjarum og hjá lág- og miðalløntum, at fáa gerandisdagin at hanga saman fíggjarliga. Ein góður og simpul máti at lætta um hjá hesum er at avtaka og lækka MVG’ið á nøkrum

mismun á øllum økjum. Vælferðin tryggjast við brekpolitiskari virkisætlan – Brekrættindi og vælferð hanga treytaleyst saman. Stutttíðarloysnir sýnast bæði dýrar og stirvnar, tí eiga vit at gera langtíðarætlanir

samfelagnum upp aftur størri. Har tey, sum frammanundan hava trupult við at fáa gerandisdagin at hanga saman og at gjalda fyri ella útvega sær bústað, verða harðast rakt. Vit kunnu sláa fast, at í fjør

hava tryggar umsorganarpersónar, sum orka og megna hesa umráðandi uppgávuna. Sosiali innsatsurin má hanga betri saman, so sannlíkindini fyri at útsett børn og foreldur koma so heil út aftur, eftir at eitt

ikki, rakar hetta alt samfelagið og føroysku familjuna meint. Viðurskiftini, ið eru nevnd omanfyri, hanga óloysiligt saman við, hvussu vit kunnu lætta um gerandisdagin hjá føroysku familjuni. Hækkandi prísstøðið

Har børn og ung eru undir høgum trýsti. Har foreldur renna og tuska fyri at fáa alt at hanga saman. Í mínum heimi hanga hesi tingini saman, og tað, sum lættir um umhvørvisliga fer eisini at lætta um menn

Kalendarin er góður ambassadørur fyri Føroyar, og hann liggur ikki í eini skuffu, men kemur á veggin at hanga. Og so mugu tey hava ein nýggjan hvørt ár, tí merki kemur í veggin, ið falmar av sólini, legði Jákup