gleddist um, at vit ikki eru skapt at vera eins, men til at elska og góðtaka hvør annan yvir um mørk okkara. Einleikin stendur roynd sína í ymiskleikanum. Tað hugtók meg at síggja mótsetningin millum tey ungu [...] hvussu ymisk vit eru og at so skal vera. Men hóast ymiskleika, so eru vit eitt – tí felagsnevnari okkara er Jesus Kristus. Tað var avbjóðandi at skoða inn í tað, sum kann broytast. Hóast tað ikki er nemt [...] hvussu objektivt ella subjektivt eg helt gestsins eyga vera, so eru vit øll tulkarar av upplivingum okkara. Soleiðis eru vit sett saman. Vit umseta alt, sum vit síggja, hoyra, lukta, smakka og føla, og allar

og viðbreknan búskap, sum ikki er serliga diversificeraður, og sveiggini í okkara høvuðsvinnu síggjast beinanvegin aftur í okkara búskapi. Fiski- og alivinnan hava havt nøkur góð ár, og privata tænastuvinnan [...] búskapurin er í stóran mun ein avspegling av, hvussu tað gongur í fiskivinnuni, ikki bara tí, at tað er okkara høvuðsvinna, men meira tí at vit ávirkast av hesum. Vit trúgva uppá framtíðina og tora tískil at [...] Hetta ber boð um ein bygnaðarligan trupulleika, ið má loysast sum skjótast. Vit kunnu ikki lata okkara eftirkomarar gjalda skuld eftir okkum, tí má yvirskot aftur fáast á landsroknskapin, soleiðis at

Jógvan við Keldu, fyrrverandi borgarstjóri, løgtings- og landsstýrismaður ------- Í okkara grannalondum eins og í Føroyum, hevur sentralistiska hellingin verið sera ovarlaga í kjakinum, og meiningarnar [...] at fáa allar almennar stovnar fluttar og sentraliseraðar til høvuðsstaðin, meðan framleiðslan av okkara fiskatilfeingi, har privata fyritakssemi hevur havt høvuðsleiklutin og lagt lunnar undir, er úti [...] kommunurnar úti um landið upp ímóti. Fyri at fáa samfelagið at virka sum heild og í dynamikki, sum okkara lítla og fjarlagda oyggjaland er, mugu tær leggja saman í størri eindir, og ikki vera nøgdar, sum

Fuglfirðingurin Niels Mid­jord, sum ikki er fremm­and­ur um okkara leiðir, á Glyvr­um, hugleiðir í Dimma­lætt­ing hóskvøldið í vik­uni sum fór, um ymisk við­urskifti Skálafjørðinum og serstakliga Runavíkar [...] Tónin í báð­um førum ber boð um, at hann ikki heldur, at fleiri vinnu­út­byggingar kunnu ger­ast um okkara leiðir, fjørð­urin tolir tað ikki, og kommu­nan er í vatntroti, vit skuldu harvið sambært Nielsi [...] d síð­ani og nógv onnur fyri tað og síðani, og hesi verða fleiri í tíðini sum liggur fyri fót­um okkara í hini ókendu fram­tíð. Niels er kortini bang­in um vistfrøðina, nú alirisin á Bakka so skyn­sam­iliga

besta undir­støðið hjá okkara tónlistar­liga flagg­skipi Føroya Sym­­­foni­or­kestri er eyð­sæð. Tað er tí at ynskja eftir, at Bern­­hardur Wilkin­son fær høvi til at arbeiða við okkara gávu­ríku strúkara [...] yvirskiparan Berhard Wilkinson, hvørs ljóðføri er floytan, men sum er at meta sum ein aðalinspiratorur í okk­ara verandi tónleika­heimi. Lítandi hundrað ár aft­ur í tíðina hóma vit Bager Hansen, sum var fremsta [...] Tóri Restorff Jacobsen og kontra­bass: Agnar Lamhauge. Trygg­ur miðdepil í hesum saman­spæli var okkara frægi pianistur Jóhannes Andreasen, um enn skúlin ikki enn hevur fingið sær hósk­andi ljóðføri til

økist, jørðin hitnar og ísurin bráðnar. Vakstrar­húsárinið er arvurin, vit lata eftir okkum til børn okkara, og stendur hendan falløksin væl brýnd og bíða komandi ættarliðum. Sjálvi eru vit ávegis høggstabbanum [...] ísurin smeltaði í Ilulissat, mundi harmaljóðið ongan enda tikið. Mest umráðandi var sjálvandi, at okkara fólk komu á røttu myndirnar saman við røttu ráðharrunum. Tosað var síðan upp í ammur og kør um at [...] umhvørvishøpi. Men hvat – røddin er tagnað, og hon tigur enn. Ásetingin um, hvussu væl vit skuldu halda okkara egnu løgtingssamtykt frá 2009 um at skerja útlátið av veðurlagsgassum við 20 og helst fleiri og 20

til heystveitsluna á Fróðskaparsetrinum. Debessartrøð er ein av teimum mongu traðunum í Havn, sum okkara langabbar (18. øld) við ófatiligum stríði og arbeiði veltu upp úr nýggjum. Veltingararbeiðið, sum [...] ] í 2001. Skeltið á skjøldrinum á hesi prúðu skúlaborg – FØROYA LÆRARASKÚLI – varð beint burtur [okkara elsti skúli] og í staðin fyri kom skeltið FRÓÐSKAPARSETUR FØROYA. Við hesum broyttist nógv. Til dømis [...] dømis endaði tann grøni vøllurin í órøkt. Grønur gróður tykist onga mjúka hond at hava júst har, ið okkara universitet og Vesturkirkjan skuldu víst sín vakurleika. Og eitt fótafet vestan fyri Vesturkirkjuna:

ikki trýggja trivnaðin hjá okkara børnum og ungum? Tíðin er við at renna undan okkum, og vit kunnu sum eitt av ríkastu samfeløgum í heiminum, ikki vera tað bekent yvirfyri okkara børn og ungum - og ikki mist [...] skipanini. Men hvør er tað so, sum eigur hendan umrødda bóltin? Bólturin, ið ímyndar verulig fólk, okkara dýrabarasta tilfeingi, børnini og tey ungu. Í innslagnum á middegi greiðir yvirlækni í Barna- og [...] jaligt at hoyra og síggja, at vit eru blivin meira tilvitað í føroyska samfelagnum, tá tað kemur til okkara sálarheilsu og serligt millum tey ungu, at minni tabu er knýtt at sálarligu diagnosunum og at fáa

Allarfyrstu tíðina í lívi okkara, krevja vit ikki serliga nógv. Eru vit heit og mett og merkja vit nærleika, so eru vit nøgd. Seinni letur heimurin seg meira upp fyri okkum, vit verða forvitin og sosial [...] minstamark fyri starvsfólk á eitt nú skúla- og eldraøkinum. At vit hava álit á stovnunum, har børn okkara uppihalda sær stóran part av degnum, er avgerandi fyri um vit hava eitt vælferðarsamfelag ella ikki [...] kunna fara til arbeiðis, mugu vit vera trygg og hava álit á, at tað eru nóg nógvar heitar hendur um okkara allardýrabærasta. Sama er galdandi á eldraøkinum. Í Javnaðarflokkinum hava vit sett okkum fyri, at

soninum og sonarkonuni íbúð har. Úti á Reyni búði familjan til 1955, tá flutt var niðan á Tinghúsvegin. Okkara familja búði eisini í Portugálinum til vit ár seinni fluttu niðan í Lon, og vit vóru tá tveir javnaldrar [...] skiljandi at tað var ein dyggur smeitur fyri tykkum. Hóast eg búgvi í Oslo og frástøðan sostatt er stór okkara millum, so hava vinarbond ikki slitnað. Ofta tosa vit saman í telefon, og tá eg eri heima fara vit [...] at sólurinum á fløtuni vestantil. Vit klóraðu okkum í nakkanum og vóru sannførdir um at forfedrar okkara vóru gløggir sum fáir. Ein rættur Reynadrongur rann skjótt eftir bjálkanum út á Vippusteinin, og