av alheims kristnu kirkjuni. Boðskapurin byggir á bíbliuna. - Tænastan er sprottin av kærleika til Gud. Uppgávan er at boða Jesu Kristi evangelium og í Hansara navni møta menniskjaligum tørvi - uttan at

skammaðist ikki við at fortelja, at hann var ein trúgvandi maður, og hevði sett sítt álit á tann livandi Gud, og nú er hann farin heim til sín frelsara at verða. Saknur verður í Arnhold í felagnum, men størstur

siga, at kríggið ger, at tey mugu taka frá teimum svongu og geva teimum hungursraktu. Lat okkum fyri Guds sakir ikki standa skeivu megin nú. Og okkara politikarar skulu vita, at vit føroyingar vilja viðfarast

Johannesburg, har hvør dagur var ein bardagi fyri lívinum. Sum 17 ára gamal varð hann tó møttur av Guds kraft, bleiv frelstur og settur í frælsi. Umframt spennandi boðskap verður lovsangur og tónleikaf

var svorin fólkakirkjumaður. Sum kuriosum kann eg eisini nevna, at eg fekk eitt eintak av Songbók Guds Fólks frá ommu, sum Nýggja Forlagið í Fuglafirði gav út í 1952, hetta, saman við sunnudagsskúlanum [...] øðrum - hóast vit eisini hava viðgjørt spurningar úr tí sferuni. Tá nógv bøtta útgávan “Nýggja Sangbók Guds Fólks” var liðugt prentað í 2015, mundi eg vera ein tann fyrsti, sum fekk hana upp í hondina sum gávu

Ongastaðni í norðurlondum eru fólk so gudelig, sum í Føroyum. Tað vísir ein kanning, sum tey trý Heini í Skorini, Herit Albinus og Hans Andrias Sølvará, sum øll arbeiða á Fróðskaparsetrinum, hava gjørt [...] hvønn týdning átrúnaður hevur í lívinum hjá menniskjum, og hvussu nógv siga seg trúgva upp á ein Gud ella eitt lív eftir deyðan. Kanningin vísir, at hjá 29,6 prosent av føroyingum, hevur átrúnaður sera

kenslurnar eftir øllum at døma við honum, tá hann við tilsiping til forsetan í Russlandi segði, at »fyri Guds sakir, hesin maðurin má ikki vera sitandi við valdið«. Soleiðis er metingin hjá Friis Arne Petersen

ov lítil sum vit hjálpa til, vit øll kunnu gera nakað sum Gud vil”. - Hesin krossurin var ein máti hjá børnunum at vera við í tí, at ganga Guds ørindi her á jørð, og minna okkum onnur á høvuðsinnihaldið [...] børn í útibarnagarðinum gjørt. - Vit kunnu gamaní ikki avrika frelsuna av nýggjum, tí hana avrikaði Gud við Jesusi einaferð fyri allar, og í so máta kunnu vit heldur ikki skapa ein kross. - Men kortini,

hinum lógkøna, sum spurdi, hvussu hann kundi arva ævigt lív. Jesus svaraði: »Tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni, av allari styrki tíni og av øllum huga tínum, og næsta

hvussu djúp sorg teirra er. Latið okkum ikki gloyma teirra neyð, men rætta teimum eina hond og rópa til Gud um at veita hjálp til teirra stóru neyð. Samstundis minnir hetta okkum staðiliga á, hvussu stórliga