sjálvdan fáa eitt nýtt heim, hava teir tørv á tí. Djóraverndarfelagið hevði fingið fráboðan um, at ein hundur ikki hevði tað gott í heimi sínum. Felagið hevði verið í samband við eigaran av hundinum við tí endamáli [...] nakrantíð hevur verið illa viðfarin. -Eg havi havt hann í meir enn eitt ár, og hann er ein forandraður hundur. Hann er góður, blíður, aktar væl og dugur tað sum hann skal, sigur hon. Hon heldur, at tað kann
skyld oman yvir seg. Men tað er altíð sagt við einum smíli, sum ger filmin stuttligan. T.d. tá ein hundur doyr, sum annars bara fólk sleppur at doyggja í filmum, og verður krógvaður í bagasjurúminum í einum [...] at krógva hvør fyri øðrum og gerst bókstavliga eitt lík í lastini. Tað er sjáldsamt at ein deyður hundur kann fáa so sigandi leiklut í einum filmi. Besta senan er, tá Grady kemur heim seint um kvøldið aftaná
sum stór leitingarlið royndu at finna. Sum dagarnir gingu, vórðu sjey lík funnin - og ein lítil hundur, sum var á lívi. Men, trý av teimum saknaðu eru ongantíð komin afturíaftur. Millum tey trý saknaðu
om statuerne /uden om hinanden. Og skrekkurin er sjálvandi borgarliga lívið í grannalagnum. Hús, hundur og Honda. Klokkan er farin av fimm, bilurin er paralellparkeraður, eplini farin út á, radio stendur
børn løgdu so rívan fyri og gjørdust so vát, at neyðugt varð at stoyta sjógv úr aftur styvlunum! Hundur við fløskuposti Meðan leikur fór fram á sandinum í Tjørnuvík, komu tveir hundar eisini oman at spæla
av løgreglustøðini, at leysir hundar eru ein afturvendandi trupulleiki. Um vikuskiftið hevur ein hundur runnið eftir seyði í Hoyvík, og tað er so javnan, at løgreglan fær fráboðanir um slíkar hendingar
sýnist fyri mær og ivaleyst flestu føroyingum sum um Landsstýrið við Høgna Hoydal á odda, vevur sum hundur um heita greyt fyri at finna bestu fintuna at sleppa uttanum samstarv og eina hjálpandi hond frá
hevur Bárður vakt stóran ans bæði herheima og uttanlands, serliga við tekningunum í barnabókini Ein hundur, ein ketta og ein mús, sum nú verður útgivin í Fraklandi. Tað var eisini milum annað fyri hesar
menniskju náttúrliga eitt nærri tilknýti til hund enn kóp, men hugsa vit okkum, at tað var okkara egni hundur, sum soleiðis píndist, hevði hetta virkuliga gjørt okkum ilt. Vit menniskju mugu eisini duga at taka
feilti onki, tá hann fór frá mær. So nýtist mær ikki at fara eftir honum í dag." So illa kann ein hundur koma fyri, latin í fremmandar hendur. Tey, ið lata ein hund frá sær, eiga at tryggja sær, at hann