, og tað er ikki so hugaligt, sum tað hevði verið, um luturin var fallin á okkurt av feløgunum í okkara grannalondum ella okkurt felag onkra staðni í Vestureuropa. Lutakastið í fyrradagin hevði við sær
Eirikur Lindenskov ? Munurin millum okkara uppskot og uppskotið hjá samgonguni er tað, at samgongan hevur sett sær sum mál at fáa fullveldi ávísan dag. Tað ætla vit ikki. Vit halda tað vera umráðandi,
tilskilar rættindi og skyldur í einari framtíðar samvinnu. Hetta er stórarbeiði, ið má gerast, um okkara fólk skal hava vinnuliga framtíð. Konstruktivur sum Javnaðarflokkurin altíð er, so er hann einasti
aftur til tað sernorrøna ? nevniliga ta fornnorrønu gudalæruna. Hon er nevniliga upprunareligión okk-ara. Ein religión og onnur. Tað kann fyri so vítt vera líka mikið. Men at lata seg inspirera av teimum
sambandi kemur nógv tyrlusamband at verða til og frá landi. Vit koma nokk altíð at hava sjómenn í landi okkara. Søgan prógvar, at sorgarleikirnir endurtaka seg, men hava vit útgerðina, sum skal til at leita undir
við kommununum at spenna seg enn meira út, tí tey gomlu, sum hava tikið tøk og lagt lunnar undir okkara vælferðarsamfelag, eiga at fáa nógv betri umstøður og nógv størri tryggleika á ellisárum. Súni í
eru fleiri og summar eru lívsneyðugar fyri at bygdasamfeløg kunnu yvirliva. Gott dømi um hetta í okkara valdømi er sambandið til Tjørnuvíkar. Tá so alt er komið við, má prísur og fíggingarmynstur fáast
Men tann danska skal ikki brúkast sum fyrimynd, heldur onkur »verri« og »bíligari«, sum »hóskar til okkara støði«, heldur landsstýrismaðurin. Tað er at fegnast um, at tjóðveldismenn nú eru farnir at siga
síðani. Tað hevur virkið til lut í kjakinum og orðaskiftinum um, hvørjar umstøður vit eiga at bjóða okkara smáu. Tað er sum vera man serliga stóri tørvurin á stovnsplássum sum upptekur felagið - og tað er
sterkari, breiðari og sunnari kapping. Júst tað, sum vit hava brúk fyri, tá vit skulu royna at betra um okkara úrslit í altjóða fótbólti. Føroyskur fótbóltur fær nógva umrøðu her heima og í útlandinum, og tað
