á Skype. Ongar hugnaligar løtur rundan um døgurðaborðið saman við tær. Ongar samrøður, har tú fortelur um alt millum himmal og jørð. Um seyðin, um dansin ella um hvussu glaður tú var, tá vit vóru øll samlaði [...] er um okkum. Tí vil eg enda við hesum orðum: Eg hugsaði um teg í dag, men tað er ikki nakað nýtt. Eg hugsaði um teg í gjár, og eisini dagin fyri. Hugsi um teg í stillheit, og sigi ofta “babba”. Alt, ið [...] visti svarið, ið snúði seg um, hvussu nógv ein mørk var í gyllin. Altíð var tú klárur at hjálpa. Um tú skuldi fletta ein seyð, verða jólamaður á arbeiðsplássinum hjá mær ella um tað var at hjálpa við einari

Hendurnar hevði tú sera góðar, óansæð um tað var at gera ymiskt handverk, at mála ella um tað var at byggja tíni egnu hús. Tú vart fullur av vísdómi og tosaði aldrin ringt um onnur. Tú vart ikki ein maður av [...] Tú vart so nærlagdur í øllum tí tú tókst við og tú livdi fyri at gera alt gott fyri okkum øll. Sjálvur vart tú sera lítillátin og alt var gott nokk til tín. Tú vart darvaður av lungasjúku tey síðstu árini [...] kenniteknaði teg. Tú vart tjóðskaparmaður um ein háls og aftaná at hava siglt verðina upp og niður í nógv ár, helt tú stadigvekk at Føroyar var vakrari enn alt annað tú hevði sæð – vart altíð so glaður

er sagt um ein stað í tí høga Har ei sjógvarnir bróta um strendur Har ei vandar um pínslur meg møða Um eitt bil ja so eri eg har Eg má undrandi lovsangir syngja Tá eg hugsi um himmalska heimið Um enn mangt [...] so skuldi tosast um seyð ? hvør bráðari enn annar ? eg minnist tíðina tá ærnar skuldu lemba ? ja tá svavst tú næstan ikki ? tú mátti út at hyggja, um alt nú gekk sum tað skuldi ? ja alt tað tú fekst við [...] skuldi blíva frískur. ? Eg veit, at tú legði alt í Harrans hond - hann sum hevði so stóran týdning í tínum lívi, og hann tú so stoltur boðaði gleðiboðskapin um. Eftir at hava verið niðri í 3 mdr. fekst tú

mangar løtur saman, har ið tosað bleiv um alt møguligt, um hvussu familjukærur hann var, og hvussu hann elskaði síni kæru. Hann hugsaði ikki bert um dagin í dag, sjálvt um vit bert eiga ein dag í senn, nei [...] festa á blað nøkur orð um mín kæra vin. Tung vóru boðini eg fekk hendan morgunin, tá elsti sonur okkara ringir og sigur, ”Babba, Jóa er deyður.” Tað var sum at alt steðgaði upp, stóð sum negldur mitt á [...] ætlaði at lata sonin Esmar yvirtaka festið. Spurdi hann, um hann longu var keddur av at vera bóndi. Nei, segði hann, men Esmar hevur góðan hug til seyð og jarðarbrúk, og hann hevur góð evnir, kanska eitt sindur

náttina var hann uppi hjá okkum, til tað ringasta var hasað av. Eg minnist eisini um heystarnar, at abbi og Eyðun flettu seyð í kjallaranum hjá ommmu og abba. Abbi var altíð í sving við okkurt. Var tað ikki [...] dagin, hann var farin at fleyga havhest, var tað blivið nakað seint. Omma sendi tá babba út at vita, um alt var í lagi. Tá sat abbi har úti og skrædlaði havhest. Hann hevði fingið umleið 300! Nú vit hava mist [...] ótrúliga nógv. Takk fyri alt, tú hevur verið fyri meg. Til seinast vil eg enda við hesum ørindi, sum abbi lærdi meg: Tað er so gott at kenna Guð Frá ungum árum av At veksa, tæna honum alt sum okkum lívið gav

vit fóru vestur um Riv við snøri, tá dámdi abba væl. Hann visti mong mið og plinkar, sum hann greiddi abbasynunum frá. Í hoyna var nógv at gera. Abbi og omma høvdu nógv at hoyggja. Alt skuldi sláast við [...] vóru nógvar. Um heystið var ein stór løta við Gjógv. Tá var nógv fólk í bygdini. Fjøllini skuldu gangast, og øll abbabørnini vóru samlað. Tað dámdi abba væl. Abbi og omma áttu nógvan seyð. Abbi og pápi [...] gott var at ganga. Um kvøldið flettu abbi og pápi. Tað vóru hugnaligar løtur. Abba dámdi væl at siga søgur. Tá sótu øll børnini still og lurtaðu. Sum smádrongur var tað hugnaligt um morgunin at liggja

tveimum, so tað var víða um at fara hjá Tóra. Hann skuldi síggja til, at alt var í góðum standi, tá ið skúlin byrjaði, og tá ið skúlin endaði – ofta seint á kvøldi – skuldi alt verða læst, og ljósið sløkt [...] vár sálargagn. Vit hugsa um tykkum, sum sakna. Skúlin/leiðsla, lærarar og næmingar siga Tóra stóra takk fyri alt og lýsa frið yvir góða vin okkara Tóra Nattestad, í vónini um at hittast aftur. ------- [...] stórari ábyrgd. Tá onkur trupulleiki kundi verða, var hann kvikur at finna loysnir, so alt aftur kom at rigga. Hann kundi alt, og sjáldan sendi hann boð eftir fakfólki. Ja, hann var góður og bíligur fyri skúlan

vitna allar greinarnar, hann sendi ?Trúboðanum?, um. Eisini hevði hann aktuellar greinar í bløðunum og luttók millum annað í eini størri ritgerðarkapping um torvskúrð, sum fróðskaparsetrið skipaði fyri. Eg [...] samhugaðum úr øllum landinum vitnaði um ein høgt virdan mann, ið var borin til hvíldar. Í samhuga við Honnu, børnunum og øllum hansara lýsa vit frið og signing yvir minnið um Poul Martin Joensen. Dan R. Petersen [...] fyri fáum árum síðani, og nú Poul Martin. Hjalmar er enn virkin sum góðskumetari, hóast hann er farin um pensjónsaldur. Hanna og Poul Martin fingu 5 børn: Arnhold á Oyri, Hilmar á Skála, Malena í Danmark

hesum túrum. Men teir strongu, strevnu og mangan vandamiklu túrarnar um veturin í øllum veðri røddi hann ikki so nógv um, men hann tók alt við tolni, og høgra hond visti ikki altíð, hvat vinstra hon gjørdi [...] stóra áhuga. Niels Jákup hevði ógvuliga stóran áhuga fyri náttúruni, honum dámdi væl at fáast við seyð og livdi annars við í øllum tí, sum hoyrir lívinum til í einari bygd sum Fámjin. Sum fjallmaður fer [...] saknaður, tí nú fækkast teir, sum ganga í rókunum vestanfyri. Hann fór sum oftast tíðliga frá húsum um morgnarnar, so hann hevði tíð til at eygleiða seyðin og fuglalívið í haganum á veg til arbeiðis. Og

lammaður, og læknarnir spáddu at hetta kom at merkja hann alt lívið. Men so var ikki. Hansara ókúguligi lívsvilji sum sermerkti Mein­hardt alt lívið, gjørdi at hann kom fyri seg aftur. Sum 19 ára gamal [...] (Essemi), Jákup Mikal (Vinni), Meinhardt, Poula, Johan Christian (Giss) og Jens Reynhold. Av systk­un­um eru bert Hanni, Essemi og Poula á lívi. Sum uppvaksin í einum fiskimannaheimi í 30 `unum vóru lívskorini [...] upplivdi mang­ar baldrutar túrar á sjó­­num, men ongantíð var hann rædd­ur. Hann var við trol­ar­an­­um Aust­firð­ingi av Eski­firði í 1959 undir Eystur­grøn­landi, tá hervi­ligt ódnarveður brast á, og onkur