sosialu umsitingini hjá Runavíkar kommunu. Fólkatalið í hesum fimm kommunum er 7.061, harav 2.077 eru frá 0 18 ár, sum er tann bólkurin, ið lógin um barnavernd fevnir um. Søguliga undirskrivingin fór fram í

EB/Streymi, at Jóannes Jakobsen varð koyrdur. Síðani fekk Ole Andersen sekkin, men var tað eftir 4-0 tapið fyri Skála. So fekk Petur Simonsen durafjórðingin og var tað eftir, at EB/Streymur og ÍF spældu

spæla. Tað hevur eisini ótrúliga nógv at siga, at vit megna at koma aftur. Vit eru aftanfyri bæði 1-0 og 2-1, men í báðum førum koma vit aftur, og tað er ótrúliga væl kempað. Sólgerð helt tó eisini, at

er 3,8 stig. Lýggjasti desember eftir 1875 var í 1933. Tá var miðalhitin í desember máldur at vera 7,0 stig, so tað var um reppið, at desember í 2006 setti met, sigur Petur Skeel. Skiftandi veður um vikuskiftið

helt kortini, at teir stríddust væl. - Sjálvandi fóru vit nakað niður í tempo, tá vit komu upp á 4-0, tað er bara náttúrligt, tí tá var dysturin avgjørdur, segði Andrew av Fløtum. Hann er glaður fyri at

Institutt at mesti hitin í farna mánaði var 11,2 stig, meðan tann lægsti var niðanfyri frostmarkið, - 0,9 stig. Miðalhitin var annars 6,5 stig sum var væl nærum 2 stig hægri enn miðaltalið frá 1961-1990 sum

legendariska liðið hjá Liverpool, sum tá var í hæddini, úr meistarakappingini hjá UEFA við at vinna 3-0 á heimavølli. Tvey ár seinni sigaði Dinamo Tblisi, sum bert annað sovjetiska felagið, í europeisku

álopinum, gjørdi bæði málini hjá Lyngby. Fimm minuttir eftir hálvleikssteðgin legði hann Lyngby fram um 1-0, men eftir ein góðan tíma javnaði Ølstykke. So mátti Christian Lamhauge Holst manna seg upp aftur, og

mánadagin 23. februar 15-21. Leygardagin kl. 14.00 verður tunnusláttur fyri børnum í aldursbólkunum 0-6 ár og 7-14 ár. Kattakongurin fær vinning. Eftir tunnuslátturin verður kakao og føstulávintsbollar

liðkappingini í aðru deild. Hon eigur at vera hendan: Jórun51 Óli50 Hallur47 Marita45 Ingolf41 Sámal P.0 Sum tað sæst er tað liðið hjá Jórun Johansen, ið er komi best frá byrjan og ikki liðið hjá Óla Holm