tilfar. Tá ið Tina Enghoff hevði lisið eina lýsing fór hon straks til íbúðina, har eigarin nýliga var deyður at taka myndir. Myndirnar vísa sjálvandi ikki líkið, ið er flutt frammanundan, men bara rúm og ting
her, sjálvt um vit ikki fáa svar og góð ráð aftur. Góði abbi: (Dánjal Petur Eliasen, f. 18.01.1914, deyður 10.12.02). Sjálvt um abbi doyði líka tveir dagar undir tveimum árum áðrenn omma, so følist tað a
teinin at vitja hendan fangan og familju hansara, eftir at hann var latin leysur. Maðurin er síðan deyður, men Anette hevur framvegis samband við konu og døtur. Tær havi eg sjálvur eisini vitjað í Suðurafrika
n í 1970 hevði boð eftir honum. Hetta hendi eftir at landsstýrismaðurin Villi Sørensen, sáli var deyður 2. januar 1970. Atli kom heim í mars 1970 og tók beinan vegin við sum landsstýrismaður í fiskivinnumálum
forpínd og sterk. Vit síggja, hvussu fólkini eru kløkk og skelkað. Tey hildu, at hann langt síðani var deyður. Í eini mynd frá 1874-85 síggja vit ein mann blíva lýstan í bann av einum óndum fantastiskum presti
skilagott, so er tað tó ein vandamikil leið at ganga. Vit hava einki dømi um, at fiskur undir Føroyum er deyður í raki. Ein slík leið viðførir eisini, at nógv færri fiskar verða til árini eftir at gera gott av
systkynabarnið Zakarias Wang at siga frá, at vin- og skyldmaður okkara Hans Jacob Debes doktari var deyður sama fyrrapart. Boðini komu dátt við, hóast vitað var um drúgvu sjúku og sjúkralegur hansara seinastu
hann«. Dýrabæru orð frá eingli Harrans! Hetta er páskaboðskapurin, at Jesus ikki varð verandi sum ein deyður maður í grøv Jósefs. Í tríggjar dagar, fríggjadag, leygardag og sunnudag var Jesus millum tey deyðu
mammu um at koma, tí pápi var svímaður. Tveir læknar komu straks, men har var einki at gera. Pápi var deyður av hjartaslag. – Hann doyði við kongsins hond í sínari. Og tað var tann vakrasti deyði, sum pápi
eisini hava gjørt. Men spurd um, hvussu tað var at standa einsamøll við virkinum, eftir at maðurin var deyður, sigur Ebba: “Det var frygteligt, men alle færinger var så rørende hjælpsomme. Jeg var uddannet [...] eitt kensluborið menniskja, er tað bræv, sum hon sendi foreldrunum fyrst í 1925, tá ið maðurin var deyður. Hon skrivar millum annað: Thorshavn d. 14. Januar 1925 Mine egne kære Forældre, Mange tak for Eders [...] Heerup da ikke. Ligeledes siger Heerup, at Hans fik en let og smuk Død. Ófatiligt at maðurin var deyður Det var mig saa ufatteligt, at Hans var død, og det er det endnu. Jeg kan ikke rumme den Tanke, at
