niður ímillum tí tey ikki fáa nøktandi hjálpina, og kunnu virka í samfelagnum á jøvnum føtum við øðrum spyr Sinnisbati. Og tey svara sjálvi, at svarið er einfalt, nei.
síðuna, samstundis sum at ein ungur maður, 25 ára gamal, kemur úr bilinum høgrumegin. Løgreglumaðurin spyr beinanvegin hvør koyrdi bilin og ungi maðurin segði, at tað var hann, sum hevði koyrt. Tá løgreglumaðurin
als ikki umrødd í sjálvum uppskotinum til samtyktar ella í álitinum frá rættarnevndini. Tingmaðurin spyr tí , um landsstýriskvinnan fer at fylgja einvegis løgtingsamtyktini viðv. uppskotinum til samtyktar
generella meining um, hvussu langt talufrælsið hjá starvsfólkum í almennum partafeløgum eigur at røkka? spyr John Johannessen. Í viðmerkingum til fyrispurningin sigur John Johannesen, at tað er vorðið alment
móti svínakríminum. Tey eru ikki í vandabólki, men okkurt teirra er ein vandabólkur fyri onnur. Nú spyr tann árvakni lesarin: hvussu við fjórða statsvaldinum? Statsvaldið, sum skal verja fólkaræðið móti
Anniku Olsen, landsstýriskvinnu í samferðslumálum at svara tíggju spurningum viðvíkjandi tunlinum. Hann spyr, 1. Hvørjar ætlanir hevur sitandi samgonga viðvíkjandi komandi Sandoyartunlinum? 2. Hvussu langt eru
ikki minst í ríkisfelagskapinum. Freistingin at glíða við streyminum er stór. Men tað er vandamikið, spyr bert Blair og Helle Thorning og skjótt kann streymurin venda og so rekru aftur annan veg. Hygg bert
sín egna formann, sum er eisini er løgmaður og sigursharri á valinum – soleiðis í ryggin, so spyr veljarin: Hvønn umboðar Bárður Nielsen? Jørgen Niclasen ella løgmann? Nógv bendir á, at Bárður
Bjørt Samuelsen, løgtingskvinna, spyr í einum §52 fyrispurningi, Jacob Vestergaard, landsstýrismann, um nøkur ætlan er at friða lundan. Fyrispurningurin ljóðar soleiðis: 1. Metir landsstýrismaðurin, at
m tað nú einaferð fer at fáa. Hetta er ikki demokrati, men reinur cowboypolitikkur. Skjót fyrst - spyr aftaná. Avleiðingarnar verða tá, sum tær nú einaferð verða. Hetta hevur als einki við demokrati at
