fingið fótafesti í nøkrum oyggjum í Føroyum har tað verður siglt ímillum, og teir halda, at hetta ann vera ein ábending um, hvussu hon spjaðist í Føroyum. Tað er tó rættiliga sannlíkt, at vespan hevur
Dalsvegurin, sum hevur hildið í ein heilan mansaldur, fer skjótt í søguna. - Vegurin liggur í brattlendi; ann er smalur, her er ringt sýni og eisini vandi fyri omanlopi. Umstøðurnar eru tískil ikki tær bestu at
leggja byrðar á fólkið, sum tey ikki sjálvi vilja bera. Eitt dømi er skattalættin til tey ríku, annað dømi er lønarsteðgurin á almenna arbeiðsmarknaðinum – samstundis sum Arbeiðsloys
onnur kend fólk vóru til staðar, var undirhald av ymsum slag. Tey, ið framførdu vóru millum annað Anne Linnet, Søren Østergaard, Sanne Salomonsen og Safri Duo. Eisini okkara egnu Eivør og Teitur vóru á
skipað seg og í henni eru: Bogi Róin Magnussen (formaður), Maria Vilhelm Poulsen (næstforkvinna), Ann Kristina Svabo Simonsen (skrivari), Eirikur Jákupsson (kassameistari), Durita Samuelsen (nevndarlimur)
verður alt ov ósosialur. - Tí lurti eg eisini eftir teimum, sum halda, at vit eiga at síggja tíðina ann. - Tað er møguligt, at tað skaðar mítt trúvirði, men vit hava havt okkara ávirkan og tey atlit má eg
num hava longu brýnt Anniku Olsen, sum nú er knapt so liberal og reaktioner, sum samgongan annars, síðani Jørgen Niclasen gjørdist sterki maðurin í Tinganesi og tók løgmann av ræði. Annika
heilsutrygd hækkar, at galdið til Als hækkar, meðna útgjaldið lækkar – og at príshækkingar annars eru um 2-3 prosent. Men í Vinnunevndini hevur pípan hjá Alfred Olsen fingið annað ljóð
barrikadurnar hjá fakfeløgunum og talaði teirra søk. Andstøðuflokkarnir vóru ógreiðir – og annaðhvørt dugdu teir ikki ella vildu teir ikki stilla seg øksl móti øksl við fakfeløgunum. Tá tann
gjøld til ferðafólkið. Men tað er í lagi, at vit nú geva kappingini ein kjans at lækka prísirnar. Annars er uppgávan stór, men hetta hevur so stóran týdning fyri samfelagið alt, at fólkið hevur krav
