ofta hoyra í dag at vit mugu koma víðari, og ikki vera so primitiv. Hvat skulu vit koma víðari til, spyr hann. Steinvør leggur aftrat at tað er virði í at røkta hagan og dýrini og síðani at njóta grøðina

aggresivu lýsingarstrategiini fær fólk, sum annars eru góð við stovnin, at venda sær ímóti honum? spyr hon mannin við evstu ábrygd av Kringvarpi Føroya, Bjørn Kalsø, landsstýrismann í mentamálum – sum

, hava vit ikki frammanundan gjørt okkum greitt, hvat ið samfelagið Føroyar vil við fiskivinnuni, spyr Edmund Joensen. Sum vit lósu á in.fo nú ein dagin, hevur hann gjørt eina kanning sum vísir, at út

til at halda uppat at eta kjøt og fisk og verða vegetarar. - Hvat ólukkan skulu føroyingar so eta, spyr hann. Hann vísir á, at í Føroyum veksur at kalla einki uttan rabarbur og epli, og tað er ikki rætt

innliving og ”gefühl” enn løgfrøðiligan rættleika. Fer fyrst eftir tí røttu politisku loysnini og spyr so aftaná – um hann yvirhøvur minnist til tað – um loysnin er í samsvari við lóg og rætt. Er tað ivasamt

mótmæla skerjingini. - Vit mótmæla, at vit missa átta røktarheimspláss, tí hvat skulu vit gera við tey, spyr Elin á Torkilsheyggi. - Tí ber tað yvirhøvur ikki til, at vit missa átta pláss afturat, leggur hon

røttu javnvágina. - Men enn einaferð. Ert tú í iva, so les kunningina, sum er á hillunum í Rúsuni, og spyr endiliga eisini starvsfólkini, sum fegin leiðbeina tær, sigur Gunnar Sørensen.

landinum, og samstundis sum vit brádliga klára at hála 150 milliónir úr hattinum til ein Sandoyartunnil, spyr Jenis av Rana. Harafturat hevur ein búskaparfrøðingur rokna út í Sosialinum mikudagin, at tað fer

spurningurin: er nakar í Føroyum, sum megnar tað? Tann spurningurin verður ikki svaraður. Tí eingin spyr. Og hvat var tað so ikki stórt mitt í hesum oyðimarkartosinum um pengar og studning at síggja ein

Síðan vil hann hava at vita, um Landsverk tekur undir við verkætlanini, sum hon nú fyriliggur, og so spyr hann, hví tað er aðalráðið og ikki Landsverk, sum hevur arbeitt við verkætlaini. – Nú skulu ráðgevararnir