livandi føroyskar standmyndir, hóast ulpan í sínum uppruna kom úr Íslandi. Tað er tað, sum vit eiga at ansa eftir, tá ið tann stóri heimurin kemur til okkara. Vit eiga at taka væl ímóti honum og ikki geva honum

barnsbeini av og til tey fara í skúla, og eftir skúlatíð standa ansingarfólk klár at taka sær av at ansa smærru børnunum, tað ið eftir er av degnum, til foreldrini koma heim úr arbeiði. Flestu skúlar eru

ymiskar mentanir, sum skoða viðurskiftini á hvør sín hátt í einum globaliseraðum heimi. - Vit mugu ansa øgiliga væl eftir, at vit ikki glíða í hesum málinum, sigur Rói Patursson, tá spurningurin um talufrælsið

máling upp á løriftið og hevði hann strítt og strevast leingi við ein málning, kundi hann taka til: "Ansa tær, ella fært tú eina innspræning!" Børnini hjá Edvard Munch Ja, "børnini" trinu ikki altíð dansin

smæin, ella kemur hetta smædni kanska av, at tey góðu menn­iskju, sum taka sær av hesi neyðars gentu ansa ov væl eftir henni, soleiðis at hon kennir seg ikki sørt til láturs millum javnlíkarnar. At umsorganin

er so evarska lítil, at hon beinir ikki fyri nøkrum fiskastovni. Politiski myndugleikin eigur at ansa væl eftir ikki at detta úr einari grøv í aðra – bara fyri at gera okkurt! Verður spurningurin um

stórur partur av ungdóminum brúkar nógva tíð og orku í ítróttarfeløgum. Tað okkara uppgáva og ábyrgd at ansa eftir, at doping ikki gerst ein vanligur partur av føroyska ítróttarheiminum. Tí er tað gleðiligt

meðan Alberti framdi síni fíggj-arlokabrøgd, staðfest, at forsætisráðharri Danmarkar hevur skyldu at ansa eftir ráðharrum sínum, bæði embætisførslu og politiska reinføri. Schlüter varð sambært hesi ? skilagóðu

arbeiða við privatiseringstilgongdini orsøk til at umhugsa ferðina á tilgongdini, og ikki minst at ansa eftir at privatiseringin ikki kemur at vreingja tað sindri av javnvág sum er á føroyska kapitalmarknaðinum

við psykiatrisku deild. Tey útskriva bara mammu, tá tey hava hug, uttan at spyrja meg, og so skal eg ansa eftir henni? Genta, 17 ár ?Mamma hevur ofta sagt við meg, at tað einasta, hon hevur at liva fyri,