bátar, sum samanlagt eru 62 ára gamlir. Tí eru teir heldur ikki væl egnaðir, tá ið hugsað verður um "den automatiske verden", vit liva í, sum Jákup tók til. Hann vísti á, at reiðaríið tí fór at hugsa um eitt
burtur í næstan einki. Vit eru til fortreð og bága, og handilsfólkið ynskir okkum niður og norð. Á, denn løgna verð. Á veg heimaftur til Føroya, vitjaði eg handlarnar á flogvøllinum í Billund. Hevði gott
overgaaet Formodning". Sipað verður her til tveir høvuðsleiklutir í ávíkavist leikunum "11. juni" og "Den politiske Kandestøber" eftir Ludvig Holberg. Í 19. øld var Holberg mest leikti leikritahøvundi her
á Fróðskaparsetrinum skrivaði hann »disputats« um politiska stríðið um føroyskt kirkjumál, nevnt »Den færøske sprogrejsning«, ið varð vard sum doktararitgerð í Lund í 1987. Sjálvur hevði hann ætlað sær
(kallkyn = teir) (i) tó onnoma (navnet) ti patrós (Faderens) kai (og) hyiu (Sønnens) kai (og) tu hagiu (den Hellige) pneymatos (Ånds) didáskontes*3 (lærende) avtus (dem kallkyn) = teir) terein (å holde) pánta
gjøgnumført, at tú ivast til tíðir ikki í, at sálin í hesi kvinnu er elligomul. Tá hon syngur ?Som den gyldne sol frembryder? hjá Kingo ljóðar tað, sum hevur hon sitið í Tjørnuvík í eini 74 ár og sungið
politiker har båret sig sådan ad, at han står til udsmidning, men dog får lov til at blive siddende, fordi den politiske koalition ikke tåler en sådan udsmidning?!! Nakað soleiðis haldi eg, hann málbar seg, og
ígjøgnum. Og so er tað tað eisini ... ja, kærleiki. Í “Kærlighedens gerninger” lýsir Kierkegaard “den kærlighedens gerning at huske en afdød” sum nakað av tí reinasta kærleikanum, tí hann er so einvegis
Endamálið siga tey, er at “tryggja ein haldføran og sjálvberandi búskap fyri okkum og komandi ættarlið”. Den, guderne vil tilintetgøre, gør de først vanvittig. Euripides (480 f.Kr.-406 f.Kr.). Hans Kári Vang
lóg er (her eftir minninum): “Skipperen er højeste myndighed på skibet”, og í viðmerkingunum: “ - og den myndighed deler ham ikke med nogen.” - og so ein annan túr - ella seinni í lívinum – knappliga aftur