landsstýrismannin í vinnumálum, Helga Abrahamsen, um nøkur framstig eru at hóma í hesum sambandi. Hon ivast ikki í, at lættari tað er at sleppa av við tómar fløskur, og annað burturkast, minni av tí endar [...] í øðrum lagi koyrdar á brennistøðina, og í ringasta føri enda tær úti í náttúruni. Tí heldur hon, at tað besta hevði verið at fingið eina brúkaravinarliga skipan, har fólk sleppa av við allar fløskur
bústaðarbyrðan í Havnini 33 prosent og í Klaksvík var hon 22 prosent. Bæði í Havnini og í Klaksvík er bústaðarbyrðan sostatt tvey prosent hægri nú enn hon var tvey prosent hægri enn í fyrsta ársfjórðingi í
og ráðgevi, og Annika Sølvará vegna Granskingarráðið. Henny Dánialsdóttir segði m.a. soleiðis, tá hon kunngjørdi vinnaran: - Vit hildu, at tykkara uppgáva var væl frágingin. Tit hava valt ein áhugaverdan [...] áskoðararnar við at bjóða teimum poppkorn. Samanumtikið, sera gott kanningararbeiði! Síðani handaði hon flokkinum heiðursbrævið. Vinnandi flokkurin fær umframt heiðurin 5.000 kr. til flokkin og ein túr saman
Seta vit upp roknistykkið fyri ríkisveitingina úr Danmark fyri tað, sum hon »átti at verið«, um hon ikki var skorin í 2002 – og tað sum hevur verið nú 20 ár seinni, so mangla 12 milliardir krónur. Tí
Tað er Beinta Lassen, sum rekur hesa tænastu og saman við sær hevur hon dugnalig starvsfólk, sum øll veita viðskiftafólki bestu og dyggastu viðgerðir og tænastu - alt eftir, hvørjir tørvirnir eru. Ergo [...] fram samstundis, er nýggja LPG Alliance eisini tríggjar ferðir so virkin, sum eldru útgávurnar vóru. Hon sigur, at viðskiftafólk síggja bæði betri og sjónligari úrslit longu eftir trimum viðgerðum, og vi
meira tamarhald við ljóðstyrkini í sangunum, tí alt ljóðar nógv harðari, tá ljósið er sløkt, leggur hon afturat. Sostatt er Kamarkórið við í hátíðarskránni hjá sjóndepilin, nú stovnurin fyllir 25. - Vit [...] hvussu tey upplivdu hesar konsertirnar í myrkri. Elin Michelsen sigur, at skráin er fjølbroytt, men hon er samstundis eisini eitt loyndarmál. - Tá ið blind fara á konsert, vita tey ikki, hvat er á skrá og
C. Lützen, Annu Evensen, sum er skrivað í 1925. Í bókini greiðir hon væl frá lívinum í Havn miðskeiðis í næstsíðstu øld – og hon greiðir eisini frá hendingini 25. juli í 1874, tá Andreas Christian
eisini gleðiligt at hoyra eina mammu siga, at nú kundi hon trygt senda børnini niðan til Hoyvíkar í skúla til ítrótt og onnur frítíðarítriv. Fyrr sá hon seg noydda at koyra børnini hvørja ferð eitt barn skuldi
uppí. Tað er ikki gott, og tað er ein beinleiðis misskiljing av frælsa samráðingarrættinum, sigur hon. Forkvinnan í Pedagogfelagnum vísir á, at løgtingið hevur heimild at blanda seg upp í samráðingarnar [...] at møgulig stríðsstig ganga ov harðliga út yvir ávísar samfelagsbólkar, og um vandi sendst um lív. Hon vísir á, at hetta hava vit sæð Løgtingið brúkt í øðrum førum við at broyta galdandi lógir og byggisamtyktir
kring um í Føroyum, har loyvt er at skjóta haru, vóru menn og skutu. Eisini í Nólsoy, har skipanin er hon, at skotið verður ein dag í harutíð, vóru menn á haruveiði. Hjá nólsoyingum royndist dagurin eisini [...] tikin út. Í onkrum bygdum og oyggjum velja menn at lata haruna hanga í eina tíð at ræsa, áðrenn hon verður flett. - Soleiðis gera vit ikki her í Nólsoy. Her verður haran flett, tá menn eru komnir aftur