jólaaftan. Á markinum til Vestara Áarbakkan er stikað upp við einum betongmúri, har víðgirdir hermenn ansa eftir, soleiðis, at onki skal henda okkum og øðrum ferðandi. Teir mynstra eisini umborð á strætisvagnin

hann fór út at sigla, var hann so góðtrúgvin, at hann lat tað upp í hendurnar á beiggja sínum, at ansa eftir unnustu síni. Tað gjørdi beiggin so fæ virðiliga at hann gifti seg við henni og ein av eftirkomarum

uppá hana. Tað er grundarlag fyri optimismu, um nøkur ting fella uppá pláss, øvugt skal man eisini ansa eftir ikki at vera alt ov optimistiskur, fyrr enn vit eru komin eitt sindur longur á leið við teimum

Teir skuldu bara gera eitt hál afturat, so var kósin sett heim. Evald hevði fingið til uppgávu at ansa eftir Hjalmari, sum lá í messuni. Hann gekk so niður at hyggja til motorin, og einum sinni hann gloppaði

nasistar, stolnir jødar og føroysk skramblilist Kinna Poulsen sigur einastaðni, at “vit mugu sum heild ansa betri eftir góðskuni og miðsavna okkum um nøkur fá seriøs og góð listafólk”. Í hesum sambandi er áhugavert

m og var eftir skúlan bæði skipari og stýrimaður við Krúnborg. Mín uppgáva var fyrst og fremst at ansa eftir virðunum, sum teir førdu inn í felagið.” Petur var um hetta mundið eisini nevndarlimur í re

haldi ongantíð frí. Eg arbeiði, frá tí eg fari upp og til eg fari í song aftur. Eg má sjálvandi eisini ansa eftir manni mínum og átta børnum mínum. Tað er mítt arbeiði og tað er eitt fulltíðararbeiði. Eg geri

dagliga í sjónvarpinum við kríggi og øðrum ræðuleikum. Opinberingin er ein áminning um, at vit skulu ansa okkum og hugsa okkum væl um. Tað er ein tekstur, sum gevur okkum vón, ljós og gleði, men fyri at síggja

skipan verður uppgáva eftirlitsins í nýggju skipanini stórt sæð eitt rættargildiseftirlit, ið skal ansa eftir, at kommunurnar halda lógirnar. Tað er tí sera umráðandi, at hetta eftirlitið verður eitt veruligt

tóku øll undir við: ?Tað versta kann snúgvast til tað besta, um viljin er til steðar!? Jú betur vit ansa eftir, betur uppføra tey seg ?Vit kunna onki gera við oljuvinnuna,? segði hesin vónríki borgmeistarin