fyrilestrum og fimleiki í Samkomuhúsinum. Har vóru eisini sjónleikir framførdir. Vekingarrørslurnar, t. e. brøðrasamkoman og heima­ missiónin, hildu, áðrenn tey í ávikavist í 1917 og 1920 fingu egin høli

dagført samsvarandi nýggju bókasavnslógini, so at bókasavnsgjald eisini verður rindað fyri ljóðbøkur og e-bøkur, ið nú eru til láns á netinum og fyri listaverk, ið eru til láns á bókasøvnunum. Kunngerð um

Daisy, f. Mell­em­gaard, úr Klaksvík, og Ás­bjørn Viderø úr Havn. Petra var gift við Jó­ann­es Jo­hann­e­sen úr Havn. Tey eiga børnini Heina og Bjørg. Petra byrjaði sum lærl­ing­ur á Ad­vo­kat­skri­v­stov­uni [...] Daisy, f. Mell­em­gaard, úr Klaksvík, og Ás­bjørn Viderø úr Havn. Petra var gift við Jó­ann­es Jo­hann­e­sen úr Havn. Tey eiga børnini Heina og Bjørg. Petra byrjaði sum lærl­ing­ur á Ad­vo­kat­skri­v­stov­uni

tríggir høvuðstættir, sum hava týdning: tign (status), demografi og sokallaðir stovnsligir stuðlar, t.e. stovnar, sum nýta málið í øllum viðurskiftum. Teir stuðla upp undir málið á tann hátt, at við at nýta

hildin í sambandi við móttøku á Reynstúni 17.6.24 Góðu tit, Júst tvey ár eru í dag liðin, síðan Sólvit E. Nolsø, táverandi landsstýrismaður í almannamálum, stóð her á einum berum lendi og setti spakan í til

Shaparenko (Yaremchuk 62); Tsygankov (Yarmolenko 62), Sudakov (Malinovskyi 83), Mudryk; Dovbyk Bólkur E: 1: Rumenia 3 (+3) 2: Slovakia 3 (+1) 3: Belgia 0 (-1) 4: Ukraina 0 (-3)

Tær flestu verkstovurnar eru frá kl.11-15 hvønn dag. Í fjør snúðu verkstovurnar seg millum annað um e-sport, heimasíðuskapan, livestreaming, sangskriving, seyming, smúkkugerð og tekning. Nakrar av hesum

gull-ættarliðið vóru stórar og kanska legði tað eitt trýst á liðið, sum tað ikki toldi. Belgia er í bólki E saman við Rumenia, Ukraina og Slovakia. Í dag eru ongar vónir um nakað heiðurmerki ella pláss í finaluni

Albania vann undankappingarbólk E, sum Føroyar eisini vóru ein partur av. Albania vann bólkin frammanfyri Kekkia og Póllandi, sum annars vóru favorittar at koma víðari. Hetta kom óvart á, men Albania hevur

længst død og borte. Det er en lang historie. Men nu står jeg her. Min far, han hed Giuseppe Gugli­e­lmetti, kom fra Milano i Italien, og var en dygtig stenhugger. Dem har der væ­r­et mange at i Italien [...] longd og breidd, hvar krossur skuldi vera, og mitt fyri navn og árstøl. Hann brúkti eina vink­ul­lin­e­al úr stáli og gjørdi strikurnar við eini stift, nakað sum ein blýantur úr stáli. – Ja, det bliver et