Eg ivaðist ikki í at hampuligt stóð til, tá ið eg fór til skips aftur. Men tá ið boð komu niður í messuna eftir mær, 1 1/2 døgn seinni, kendi eg boðini. Best sum várið er við at fáa fastatøkur, trýnur

Leygarmorgunin 8. apríl fekk eg tey tungu boðini, at mín elskaða omma var farin. Eg var sjálvsagt gott klár yvir, at omma ikki var heilt ung longur, og at hon ikki hevði havt tað so gott ta seinastu t

Elma varð fødd 25. mai 1953. Hon byrjaði á posthúsinum í Havn 1. september 1970 og varð sett í fast starv sum kantórassistentur 1. juni 1973. Hon arbeiddi fyrst í 80-unum eitt styttri tíðarskeið á Frí

Jensiu og Jacob Eystaná. Varð í Grønlandi nøkur ár, men flutti til Føroyar aftur. Tá eg skal skriva minningarorð um mína góðu mostur, sum so brádliga varð tikin frá okkum, koma minnini fram fyri meg um allar

Tá omma fór á sjúkrahúsið fríggjadagin við ov høgum blósukri, vardi tað meg ikki, at eg skuldi blíva uppringd leygarmorgunin við boðunum um, at nú var omma farin herfrá. Hóast babba hevði roynt at for

Eg vil her skriva nakrar reglur um abba mín, skómakarin við Gøtugjógv. Á summri 1993 spurdi abbi meg, um eg ikki vildi taka yvir skógvahandilin, sum hann hevði rikið síðani í 1947. Hetta var í sonevnd

Okkara ynski er at hann, ið øllum ræður má styrkja tykkum í tykkara stóru sorg. Eg vil enda hesi minningarorð um mín besta vinmann Jógvan Norðbúð við teimum orðum, eg segði við hann hvørja ferð, eg vitjaði

Sum ein gøta í greið er at ganga eftir, sum ein varði í stinnur stendur og sum ein viti ið lýsir bjart, so einki ilt skal berast á. Soleiðis kunna vit lýsa teg, góði babba. Góði babba, abbi og verfaði

Mær er sagt um ein stað í tí høga soleiðis byrjaði fyrsti sálmurin í Glyvra kirkju týsdagin 11. apríl henda dagin, vit skuldu siga farvæl við Linhild, okkara starvsfelaga. Sjálvt um dagurin var so dap

Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn um dyrnar trínur. Í skúlanum byrjaði dagurin 7. mars eins og allir aðrir vanligir skúladagar, men tað, vit serliga minnast frá tí skúladegnum, eru myndirnar,