stað Kristusar: Verðið sátt við Gud!” Gud hevur altso samt allan heimin við seg við at geva son sín í deyðan fyri okkum øll. Og nú sigur hann við okkum: “Verðið sátt við Gud!” Hetta ljóðar kanska sum ein [...] til (ateistar), teir trúgva ikki á Gud, sum tað liggur í orðinum “gudloysingur”. Tað eru tíbetur ikki mong, sum játtað seg til hesa vónleysu støðu. Trýrt tú ikki á Gud, so ert tú vónleysur, tú eigur onga [...] Onnur eru, sum trúgva at Gud, er til, at hann er skaparin, sum vit ein dag skulu møta. Men er tað nokk? Kunnu vit liva lívið, sum vit ynskja og ikki trúgva og fylgja skriftunum, sum Gud hevur givið okkum til

talan er um kraft Guds, so vita vit sjálvandi, at Gud er mentur at gera, hvat tað skal verða annars var Hann ikki Gud. Hinvegin, so síggja vit, at megnireglan, tá tað kemur til kraft Guds, er ikki ein kraft [...] øllum tí, sum kemur inn á okkum. Orð Guds lærir, at vit eru í einum andaligum bardaga og fíggindi Guds ger alt fyri at oyðileggja verk Guds. Eydnast tað honum ikki við atsóknum, so broytir hann framferð [...] mótstøðumaður Guds slapp framat við ymiskum, sum elvdi til siðloysi og óskil. Andi Guds var trokaður av og holdið slapp at ráða, og var hetta orsøkin til óskil og ófrið. Tí minnir Paulus tey á, at Gud er jú ikki

øllum truplum umstøðum í lívinum – Gud er ikki ímóti okkum. Hann er fyri okkum!! 5) Gleð teg yvir hetta: Bønir Heilaga Andans fyri okkum eru altíð eftir vilja Guds – og Gud sigur altíð “ja” til bønir, sum [...] er; tí eftir vilja Guds biður Hann fyri hinum heiløgu” (Róm. 8:26-27). Her eru fimm undurfullir sannleikar, sum vit kunnu gleðast yvir frá hesum versunum: 1) Gleð teg yvir hetta: Gud krevur ikki at vit [...] øllum smálutum í lívinum – og tað er í ordan at vit ikki kenna vilja Guds í øllum. Hann leiðir okkum kortini! 2) Gleð teg yvir hetta: Gud stendur ikki klárur at straffa okkum og skelda okkum út, tá vit óttast

júst tað, jólini siga okkum. Gud er nær, ikki longur ein fjarur Gud. Hann er í hjarta okkara og hann er í kristna felagsskapinum. Og hann er har, trúgvin og kærleikin eru. Gud gjørdist menniskja. Hann hevur [...] sostatt bæði gáva og uppgáva. Hetta lív til tænastu gevur Gud okkum, tann Gud, sum gjørdist menniskja á jólum. Vit eru ikki longur einsamøll. Gud er ein veruleiki, og hvat vantar okkum tá? Jólaboðskapurin [...] lívinum. Vit spyrja eftir Gudi. Og hesin Gud er okkum nær. Hann er ikki langt burtur frá nøkrum av okkum. Tað er tað jólini merkja. Jólini undirstrika, at Gud gjørdist menniskja, og tað vil siga, at hann

taknemmelighed over for Gud. Og hvem er Gud, om ikke det er din næste. Den modgang, du vil lide ved at gøre det gode, er en tak værd i Guds øjne. Du kan måske undre dig over, hvorfor Guds anordning er således [...] sendte Gud den styrke til Jesus, som gav ham den helt overnaturlige udholden-hed til at helbrede og gøre godt. Gud ønsker, at du skal se kraften og modtage den fra ham, når han sender den. Gud belønner [...] vundet kampe igen, så jubler vi, og så takker vi både vore arbejdskammerater og fodboldspillerne. Gud ønsker, at vi skal sige tak under alle forhold også når, ting ikke går så godt. Det er godt at bede

royndu at liva lív sítt eftir Guds lóg. Mangir teirra vóru hampamenn, sum høvdu sett sær sum mál at liva eftir Guds vilja. Og endamálið var ein dag at kunna standast fyri Guds dómstóli. Teir vistu, at ein [...] ráddi um, at lívið varð livað soleiðis, at Gud kundi kennast við teir. Tann rættvísin, sum teir høvdu útvegað sær við at halda Guds lóg, hon skuldi saman við Guds fyrigeving bjarga teimum tann dag, tá ið [...] ið teir stóðu andlit til andlits við Gud. Og júst tí var stremban teirra at halda Guds lóg álvara og ikki kávalæti. Hetta var tá, og hetta er enn í dag menniskjans rættvísi. Vit kunnu skifta um orðini, hvør

geva okkum stundir at bíða eftir Guds vegleiðing. Men hvussu ofta hava vit ikki ásannað, at tað er ein vánalig loysn at seta Heródes í Guds stað. Tá ið tað hendir, at Gud tykist at vera burtur fyri okkum [...] annað í staðin fyri hann. Heldur skulu vit læra at virðismeta Guds nærveru enn meira, og at lívið uttan Gud er tómt og uttan innihald. Gud er hjá okkum, um vit ikki altíð síggja hann líka týðiliga. Stjørna [...] menniskju til ráðs, tí at stjørnan, ið Gud annars hevði givið teimum sum vegvísara, var farin aftur undir eitt bil, er einki at siga til at vit ofta gera sama mistak. Tá ið Guds fingur er vorðin burtur fyri okkum

døden.. Frelsen er at blive båret af Gud selv fra døden ind til livet. Dette er Guds uigenkaldelige store nåde til enhver, som vil tage imod Gud og tro på hans ord. Og Guds ord siger, at der ikke er frelse [...] og det fyldige. I to vers i Salme 68 her ovenfor priser kong David først Gud, fordi Gud bærer os på frelsesvejen ud af døden. Gud løfter os og fører os frem til bestemmelsesstedet. Mennesker, der selv kan

menniskjan sjálv eigur, yvir til Gud. Ístaðin fyri at siga: Hví fremja vit óndskap, so siga summi: Hví loyvir Gud slíkum! Hvar er logikkurin! Eg vil spyrja spurningin, loyvir Gud ónskapi yvirhøvur? Um vit bara [...] nógvum øðrum tingum, eru hettar ting sum Gud hevur skyldina fyri? Nei! Tað er bara menniskju sum gera slíkt. Tá tað bara eru menniskju sum gera slíkt, hvussu kann Gud hava skyldina! Hettar minnir meg um søguna [...] Evu. Tey gjørdu ímóti boðum Guds við at eta av trænum sum tey fingu boð um ikki at eta av. Tey vórðu eisini skjót at blaka skyldina frá sær yvir á ein annan. Ádam segði við Gud: Kvinnan, ”TÙ” gavst mær at

ið tabernaklið var liðugt, kom Andi Guds og fylti tabernaklið. Gud talaði nú við Móses, sum maður talar við mann, inni í tí allarheilagasta. Móses hoyrdi rødd Guds, sum sat uppi yvir kerúpunum omanfyri [...] Annars veit eg ikki, hvussu nógv børnini læra um hetta, tá ið Gud kom niður á Sinaifjall í tjúkkum royki, og ísraelsmenn hoyrdu rødd Guds, tá ið hann talaði við Móses. Hetta kunnu vit alt gera okkum kunnug [...] kunnug við við at lesa 2. móseb. kap. 19 og 20. Tað, sum síðani hendi, var at Gud álegði Mósesi at byggja eitt tabernakul. Gud vildi koma niður og taka bústað hjá ísraelsmonnum. 2. móseb. 25,8. Móses og