hetjur í útlandinum. Flytifuglar, ið leita út í heim, men altíð hava Føroyar við sær, og seta síni spor í útlendskum samfeløgum. Hetta hevur altíð verið so, og er soleiðis enn, og man tað ikki altíð fara

hvussu nógva orku tær innihalda og allar innihalda tær ymisk sjónarmið, meiningar, tankar, dreymir og spor – tað sama er galdandi fyri verkini her í Gamla Seglhúsinum, men í nýggjum ókendum avbrigdum; tey [...] dansa og interagera, seta gongd í myndirnar við strokum av máling, sum bylgja kring teir eins og spor av rørslum. Abstrakt strok blanda seg uppí og umskarast við ítøkilig skap. Primerlitirnir reytt, gult

må komme bag på DSB. Intet vrøvl har de forsvoret, det de helt sikre på; men ved den første rim på sporet går møllen i stå. Folk de tripper, skælder ud og ser på deres ure, og sparker efter invalide, ynkelige

Frederikstad FK skotið gullfuglin. Mikkjal Thomassen er ein sera dugnaligur venjari, ið fer at seta síni spor í felagnum. Orðini eigur Rógvi Baldvinsson á Twitterkonto sínari. Rógvi er føroyskur landsliðsleikari

mánaðirnar. Fyrst við venjing, og síðan við drúgva túrinum um Atlantshavið. Og tað hevur sett síni spor. Tað merkist á pengapunginum, at hann hevur ikki arbeitt. Hann ætlar nú at taka sær av løttum og leita

einari danskari hóttan yvir høvdinum? Løgmaður plagar ar siga, at vit skulu seta tokið á sporið aftur. Spor og tok er nú ikki serliga føroyskt, so fyri at brúka eina føroyska mynd, so draga vit ikki bátin oman

føðingardegi dettur Louis oman av einum brøttum bergi undir sera løgnum umstøðum. Pápin hvørvir uttan spor eftir vanlukkuna, og mamman er í sjokk. Louis endar á sjúkrahúsi, har hann liggur í óviti. Men spakuliga

serstøk evni, og var m.a. í uppskoti til Barnabókavirðisløn Norðurlandaráðsins í fjør, fyri bókina, “Spor í sandinum”. Henda bók hevur áður vunnið norðurlendsku barnabókmentavirðislønina hjá skúlabókavørðum

av fíggjarligum tilfeingi millum samfelagsborgarar, er talan um so stór virðir, at tað kann leggja spor inn í nógv ættarlið. Hevði tað í hesum ljósi ikki verið eitt einfalt krav, at løgmaður hevði ein meining

og fríur. Talvan er vaskað rein, og ein kann byrja aftur - antin í sama spori ella finna eitt nýtt spor at ganga eftir. Hvør vil dømast uttan rættarsøk og uttan møguleika at verja seg í rættinum? So leingi