Olsen. -Eg undrist mangan á hvussu væl Gud hevur tilrættalagt alt í lívinum. Heilt frá ungum árum hava eg og konan Lotta, slektað úr Rituvík, lagt okkara lív í Guds hendur. Og eg kenni í dag, at hann gevur [...] Jústinus Leivsson Eidesgaard Einkjumaðurin um sorg: "Síðan eg var heilt ungur havi eg lagt lívið í guds hendur. Konan Lotta doyði fyri fýra árum síðan. Eg vil ikki kalla okkara skilna fyri sorg, heldur [...] so er tað burtur. Tað hongur líka sum ikki saman at tosa um at missa, tá ein trýr og leggur lívið í Guds hendur." Eysturoyar Ellis og Røktarheim hósmorgun. Langar røðir av fínum bilum standa uttanfyri hetta

Olsen. -Eg undrist mangan á hvussu væl Gud hevur tilrættalagt alt í lívinum. Heilt frá ungum árum hava eg og konan Lotta, slektað úr Rituvík, lagt okkara lív í Guds hendur. Og eg kenni í dag, at hann gevur [...] Jústinus Leivsson Eidesgaard Einkjumaðurin um sorg: "Síðan eg var heilt ungur havi eg lagt lívið í guds hendur. Konan Lotta doyði fyri fýra árum síðan. Eg vil ikki kalla okkara skilna fyri sorg, heldur [...] so er tað burtur. Tað hongur líka sum ikki saman at tosa um at missa, tá ein trýr og leggur lívið í Guds hendur." Eysturoyar Ellis og Røktarheim hósmorgun. Langar røðir av fínum bilum standa uttanfyri hetta

"verið vilji tín, sum í himli so á jørð! Ikki fáa vit svara slíkum spurningum. Men eitt vita vit út frá Guds orði, at tað, sum Guð mest av øllum ynskir at geva okkum, tað er eitt lívssamfelag við seg. Eitt

Sjómanskvinnuringurin á Argjum verður við. Judith og Meinhard Hansen siga frá ferð í Ísrael. »Tíð til Gud« verður í Pállstovu í Havn sunnukvøldið kl. 21. Evni: (Komið sjálv og finnið út av tí). Øll eru hjartaliga

Tekstsitat: At drekka Helst eri eg fullur, men eg eri í hvussu so er ikki býttur. Fanin er ikki til, bara Gud tá ið hann er fullur. Eg havi ongan trupulleiki av at drekka, uttan tá ið onki fái at drekka. Klaverið

eini persónurin er hervi-ligur, tað er sum esjar skriv-ing hansara av kompleksum av ymsum handa slag. Gud veit, at minnir hann ikki so lítið um tann goyggjandi Goebbels. Er eingin í javnaðarflokkinum, sum

eini persónurin er herviligur, tað er sum esjar skriving hansara av kompleksum av ymsum handa slag. Gud veit, at minnir hann ikki so lítið um tann goyggjandi Goebbels. Er eingin í javnaðarflokkinum, sum

hevur eisini samband við gudstrúnna, og verður kanska best lýst í einum av hansara egnu sálmum: Góði Gud, eg takki tær fyri heimið uppi har, sum tú okkum nú í náði gert í stand. synd og sorg er ikki meir

tillukku við gullbrúdleypsdegnum nú 9. desember við bestu ynskjum um framhaldandi gott hjúnalag og Guds signing á lívsleiðini. Johs.

har eitt sindur innari og biður, haldi eg. Kolasvart sítt hár og kritahvítar, sera trongar buksur. Guds fullkomna skapanarverk. Ein eingil? Nei, hon hevur ongar veingir. Eg fari út, fram við gomlu, svørtu