20 ymisk tungumál, og sum øll frammanundan hava eina stjórn, tí tey hoyra til eitt ávíst land. - Okkara skipan kann ikki vera so einføld sum tykkara (í USA), tí samveldið er bygt á tvær eindir: Ein sameining

leikverkum sínum eisini eigur sín stóra lut í, at áhugin fyri sjónleiki varð kveiktur og nørdist her um okkara leiðir. Og tað so mikið, at nú verður hin sætti og yngsti tjópallurin í norðanlondum settur á stovn

telduforrit, tí teir hava ikki neyðuga kunnleikan. ? Vit hava heldur ikki søkt teirra góðkenning um okkara telduskipan, sigur hann. Kommunulæknarnir vísa á eisini á í einum punkti, at Laboratoriið á Land

liðið. Tað hava vit so eisini valt at gjørt, men hartil hava vit so eisini roynt at hava so nógvar av okkara egnu í hópinum sum gjørligt. Tekur tú dystin móti KÍ, so hava vit fýra blaðungar leikarar úr egnum

Joensen, sigur seg kenna lítið til komandi mótstøðuliðið, men heldur, at tað eisini kann verða til okkara fyrimun, at rumenar kenna eins lítið til okkum. Áki Olsen er annars ivasamur til dystin, meðan Bjarni

kappingarár. 9. oktober Føroyar tapa landsdystin í Slovenia 3-0. Slovenia verður sostatt nummar tvey í okkara bólki. Kurt Mørkøre boðar eftir dystin frá, at hann nú gevst á landsliðnum, og samstundis váttar

av jólunum. Petur Martin Rasmusesn vísir á, at tað er so nógv, sum komið er uttan eftir inn á jól okkara, at tað vendist nokk ikki aftur til eini friðalig, føroysk kirkjujól, sum hann minnist og kundi hugsað

vit ríkar møguleikar fyri at samstarva við onnur lond og altjóða felagsskapir, eitt nú viðvíkjandi okkara uttanríkis-, verju- og gjaldoyrapolitikki. Niðurstøðan er, at Føroyar hava allar fyritreytir fyri

broyta kensluligu støðuna. Vit byrja at brúka rúsdrekka ella onnur sinnisbroytandi evni fyri at broyta okkara støðu. Men úrslitið er jú, at misbrúkið førir við sær, at fólkini verða avskeplað. Tískil tørvar

við tikin burtur. - Tankin um at gerast almanna klientur um illa ber til, er lítið hugaligur. Alt okkara fíggjarliga grundarlag skal leggjast fyri Almannastovuna í so fall, og tað býður mær ógvuliga nógv