jú tveir naknar keisarar frá 1837. Annar er úr ævintðrinum hjá H.C. Andersen og hin er "skyldfólk" okkara - tær pelsleysu apurnar frá Galapagosoyggjunum - ið er ein karikaturur av filosofiska ævintýrinum

vísir seg, at tað sum oftast eru vit, ið seta standardin, og so fylgir Føroya Tele aftaná. Vit lækka okkara prís, og so lækkar Føroya Tele sín prís samsvarandi mánaðin eftir. Vit koma við einari nýggjari tænastu

kannað og gjørt við, og har kemur granskingin inn. Kjartan Kristiansen harmast um, at granskingarstova okkara, Heilsufrøðiliga Starvsstovan, er alt ov bundin av øðrum uppgávum, sum eitt nú eftirliti av ymsum

miðsavning er helst ein neyðug avleiðing av tí støðugu nýmótansgerð av samfelagnum, sum er treytin fyri okkara vælferð. - Men als ikki í so stóran mun, at tey størru økini skulu líða undir henni, tí tað er púra

Men í ár fingu teir so loyvi til at fara í Tindastakk aftur at draga. Ójavnt búgvið Frásøgumaður okkara sigur, at hetta var í fyrra lagi, at teir fara í Tindastakk. ? Gamalt var ikki at fara fyrrenn fyrsta

Bara tað, hon hevur fingist við higartil í 43 ára gamla lívi sínum er helst meira, enn tey flestu okkara rokna við at náa í lívinum. Higartil hevur hon virkað sum lærari eitt skifti, harumframt hevur hon

vágbingar hava gjørt fyri at varðveita teir gomlu grindabátarnar, og tey gomlu neystini, sum eru okkara stóra fyrimynd, sigur Helgi Enni. Millum teir fyrstu bátarnir, sum tvøramenn fingu undir hond, vóru

Thulefólkið hevði sítt búpláss. Og tað skuldi ganga skjótt. Frá danskari síðu varð boðað frá, at tað »frá okkara síðu ikki er nakað, sum forðar fyri, at hendan hálvoyggin verður limað inn í økið hjá støðini, um

hevur slept sínum ætlanum í fremmandum londum so sum Kina og ístaðin er farin at leggja seg eftir okkara egna fiski. -Men sær tað ikki svart út fyri føroyskari fiskivinnu og vinnu sum heild? -Tað hevur

fyrsta virkið, fekk býráðið boð um, at inni á Sundi máttu bara goymslur byggjast. Tað var ikki akkurát okkara ætlan, so vit sleptu øllum. Og tað er púra vist, eg geri ikki meiri við tað ætlanina, sigur Hans