árini, síðan hann lat upp í 1963. Hann skapti eina kollvelting í mátanum at ferðast millum bygdir, og hann gjørdist fyrimyndin fyri allar hinar tunlarnar, sum blivu boraðir næstu árini, tí hann var jú tann [...] gjøgnum Hvalbiartunnilin, vita hvussu stórt framstig hesin nýggi tunnilin er. Hann er breiður, høgur og ljósur. Eisini liggur hann væl lægri í lendinum enn tann gamli. Og tað er jú gott í einum landi, sum [...] Suðuroynni, sum dámdi væl at smakka sær á. Men hann bar tilfeldigvís sama navn sum ein losjumaður í Hvalvík á Streymoynni. Og hesin losjumaðurin var ikki mildur, tá hann við jøvnum millumbilum fekk ein kassa av

Bernhard var gestur í Morgunsendingini í útvarpinum hendan morgunin. Hetta var í samband við, at hann hevði fingið sálarheilsuvirðisløn fyri stóra arbeiðið við heimleysum í Føroyum. Bernhard segði millum

Álandi, sum jú eisini er oyggjasamfelag sum vit. Tá ið eg spurdi hann, um tey vóru nøgd við tað, sum tey høvdu sæð, segði hann, at hann øvundar okkum føroyingum. “Ikki einans hava tit góð úrslit á Oyggjaleikum [...] Mikkelsen spurdi konuna, Ásu, hvussu maðurin, Jóan Pauli, hevði tað - og um hann var klárur, svaraði hon “Ja”, men legði so afturat “men hann er fáminingur”. Hetta varð sjálvandi sagt í skemti, men hetta kundi [...] "Besta og penasta bygd í Føroyum". Soleiðis segði fáminingurin Jóan Pauli Ludvig um Fámjin, tá ið hann og konan, Ása, vóru við í útvarpssending hjá Tórði á Túri. Og nú eg standi her, kann eg ikki annað

og móðir tína, so skal tær gangast væl og tú skal liva leingi í landinum«. Í seinasta ørindi minnir hann okkum á: Um nú nýggjar øldir líða, Halt á somu leið várt starv. At vit ikki lata svíða Dugnaloysi

fekk je vitjan av pápa mínum, sum er gamal skúlamaður og sum bæði dugir sína skúlasøgu og ættarsøgu. Hann fortaldi mer um Òla Jespersen, sonur Schrøter prest og sostatt eisini ættfaðir hjá Róin Schrøter.

beinagrindini á mær. Danski kuldin er ótrúliga bítandi, og eg vænti ongantíð, at eg fari at venja meg við hann. Tað er ivaleyst soleiðis hvørt ár, men eg haldi, at mars hevur verið óvanliga kaldur og vetrarkendur [...] Tildømis innan tónleikin, har Teitur ferðast kring allan heim og selur stórar rúgvir av fløgum, ið hann sjálvur hevur gjørt, ella Eivør, ið fyrst legði Ísland fyri sínar føtur, og nú hevur fingið luft undir

ska dupultskattaavtalan brýtur við henda grundtanka. Hon ásetur, at skattur skal rindast har, sum han verður forvunnin, og ikki har, ið skattgjaldarin býr. Á henda hátt verður máað burtur av fíggjarliga [...] undir vælferðini, eisini her í Føroyum. Tað má broytast, sigur Jørgen Niclasen, fíggjarmálaráðharri. Hann fegnast um, at íslendski fíggjarmálaráðharrin, sum júst er vorðin formaður í norðurlendska ráðharraráðnum

gerandisdagin hjá fyrstu studentaskúlanæmingunum í Føroyum. Longu í 1938 heldur hann, at skúlin nærum spreingir karmarnar, hann skrivar tann 23. august: “Nú eru vit 8 í okkara klassa, og í 1. klassa eru 6 [...] preliminer eru 4 og í 1. eru 10, so nú eru vit 28 íalt. Tað er ikki so lítið.” Hvat mundi hann sagt, um hann vitjaði skúlan í dag? Vit frætta eisini um framkomnar frálæruhættir: “Nú hevur Haraldsen anskaffað [...] námsfrøðingur við serkunnleika í byggisøgu og byggilist. Hann hevur skrivað bøkur og greinar um námsfrøði og bygging av miðnámsskúlum. M.a. er hann fastur ummælari í blaðnum Gymnasielæreren, tá tað snýr

í 1925, standa orðini úr Jóhannesarevangeliinum rist: “Størri kærleika hevur eingin enn tann, at hann letur lív sítt fyri vinir sínar.” Minningardagur teirra sjólátnu er til minnis um teir, sum aloftast